(ကံ) ရင္
၁။ သူ႕ေခတ္က်ိန္းေၾကာင့္၊ ပိုင္သိမ္းဆံုဟိတ္၊ ေအာင္နမိတ္ျဖင့္၊ ဘိသိက္စံနန္း၊ ေျခာက္ႏွစ္ျမန္း၍၊ နတ္လမ္းႂကြက၊ သမတဟု၊ ျဖစ္ထစိုးပိုင္၊ သံုးႏွစ္ထိုင္လွ်င္၊ မ႑ိဳင္မို႔မို႔၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕႔၊ မင္း႐ို႕ကိုေပါင္း၊
၂။ ရြီတံုေလွ်ာင္းေသာ္၊ ထီးေဆာင္းအစစ္၊ ေလးဆယ့္သွ်စ္သည္၊ ျဖစ္ၿပီးဧကံမလဲြတည္း။ ။ အ႒စတု၊ မင္းေပါင္းစုတြင္၊ ေနာက္ဆံုးအစ၊ သမတဟု၊ ရာဇဘုရင္၊ လက္ထက္တြင္၌၊ တိုင္းခြင္သွ်င္လူ၊ မီးသို႔ပူခယ့္၊ ျပည္သူမူးမတ္၊ အက်င့္ခြၽတ္၍၊
၃။ သတ္ျဖတ္ရန္စစ္၊ လီလီျဖစ္ခယ့္၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ ဆစရာႏွင့္၊ ဧကာဧက၊ ထိုကာလ၀ယ္၊ ညံန္႔ထကိန္းခန္း၊ သိုက္နိဒါန္းေၾကာင့္၊ ထီးနန္းညႇိဳးခိုက္၊ ထိုခါႀကိဳက္၍၊ ရွိ၌တ႐ိုး၊ အာဏာမိုးသည္၊
၄။ အမ်ိဳးျမမၼာ၊ မ်ားဗိုလ္ပါႏွင့္၊ ရကၡာပတ္ကုမ္း၊ ႏိုင္ငံလုမ္းကို၊ သိမ္း႐ုုမ္းဖ်က္ဆီး၊ ဘုရာႀကီးကို၊ ပင့္ၿပီးတံုျငား၊ ၀န္ခံထားသည္၊ ရွိဖ်ားအစ၊ မည္နာမကား၊ နႏၵပက်န္၊ ေနာက္တိုက္၀န္လွ်င္၊
၅။ လာျပန္ရိပ္ၿငိမ္၊ ေခါက္တႀကိမ္တည္း။ ပုသိမ္ေရာက္ထ၊ ေမာင္ေက်ာ္လွဟု၊ ေနာက္မွတိုင္းဒါး၊ ဆင့္ဆင့္ပြား၍၊ ဖြားဖြားျမစ္ယွက္၊ ေညာင္လွ်င္ၾကက္သို႔၊ ငါးဆက္ကက်ဴး၊ ၀န္ရာထူးႏွင့္၊
၆။ စိန္ပူးလက္ထက္၊ ႏွစ္ကိုတြက္ေသာ္၊ တေထာင္ေပၚ၍၊ ေက်ာ္သည္တရာ၊ ေျခာက္ဆယ္မွာပင္၊ ညီညာျဖျဖ၊ ခ်င္းျပန္ထ၍၊ မရႏိုင္ဘိ၊ သူ႔ေခတ္ဟိ၍၊ တရိသတၱ၊ ဧကဧကစ္၊ သကၠရာဇ္တြင္၊ ျဖစ္ေအာင္စင္ျဖဴ၊ ခ်င္းျပန္လူလည္း၊
၇။ ထူ၍မႏိုင္၊ သံေက်ာက္တိုင္သို႔၊ ခိုင္သည္ထိုေရာ္၊ တရံေသာ္တံု၊ အေနာ္ရထာ၊ ဘဲြ႕သညာႏွင့္၊ ေမာင္ၾကာ႐ိုးဆုပ္၊ တဖန္အုပ္၍၊ တ႐ုုတ္၀န္ေရာက္၊ စိကိုးေယာက္တြင္၊ အေနာက္ျခားဟူ၊ သွ်င္မျဖဴေၾကာင့္၊
No comments:
Post a Comment