(ကု) ေၾကာ
၁။ ကိုယ္အားပင္ပန္း၊ ခႏၶာႏြမ္းက၊ စခန္းခ်ရည္၊ ပဲြေတာ္တည္မူ၊ စားသည္ထမင္း၊ ေရာက္ခ်င္ျပင္း၍၊ မဲဟင္းတစိ၊ မစားမိတည္း။ သတိေဆာင္ကာ၊ လားသည္ခါတြင္၊ ဗိုလ္ပါခ်င္းစပ္၊ ထူထပ္ညံညံ၊
၂။ အသံမစဲ၊ သဲသဲအုမ္းအုမ္း၊ တ႐ုုမ္း႐ုုမ္းႏွင့္၊ ျပင္လုမ္းႁပြန္းႁပြန္း၊ ျပည့္တင္းက်န္းေၾကာင့္၊ ျမံဳလႊမ္းဖုံမ္းအုပ္၊ ၿမီမႈန္႔ခ်ဳပ္က၊ ကဲဆုပ္မေပါက္၊ ေတာင္ေျမာက္၀န္းက်င္၊ မျမင္တံုက၊ လမ္းမရေသာ္၊ ဗုဒၶသို႔ရြယ္၊ ရွိကိုးကြယ္မူ၊
၃။ ဘုန္းႂကြယ္ေခါင္ထြတ္၊ ဘုရားျမတ္သည္၊ ေရာင္လႊတ္ခါတံု၊ အကုန္လင္းဘိ၊ လမ္းစမ္းသိလွ်က္၊ ရႊင္ဘိလ်င္ျပင္း၊ လားလီလွ်င္းေသာ္၊ ၿခီရင္းေတာ္၌၊ ဦးေခါင္းဆိုက္၍၊ လက္ခိုက္႐ိုက်ိဳး၊
၄။ လြန္ျမတ္ႏိုးလွ်က္၊ ရွိခိုး၀မ္းေျမာက္၊ ပန္းေပါက္ေပါက္ျဖင့္၊ ခ်ီေျမႇာက္ပူေဇာ္၊ ျပဳၾကေသာ္လွ်င္၊ မိန္႔ေတာ္ႁမြက္ဟ၊ တရားျပသည္၊ ဓမၼရစီေသာေၾကာင့္တည္း။ ။
၅။ ဓမၼရေဇ၊ အစိေႏၵလွ်င္၊ ေဟာေပမိန္႔ၾကား၊ ထိုတရားကို၊ ခ်မ္းနား၀င္ထ၊ ပီတိ၀၍၊ နရသခင္၊ ထိုျပည္သွ်င္သည္၊ ဦးတင္တဖန္၊ ေလွ်ာက္ေတာင္းပန္၏။ အကြၽႏု္ပ္သည္၊
၆။ ျမတ္သံုးမည္ကို၊ ၾကည္ၾကည္ၫိုၫို၊ ဆြမ္းလွဴလို၍၊ ပုဂၢိဳလ္ထိပ္စု၊ သပၸညဳသည္၊ ယခုေနာက္ပါ၊ ရဟႏၲာႏွင့္၊ မဟာဘုန္းထြန္း၊ ကြၽႏု္ပ္နန္းသို႔၊ ႂကြျမန္းေတာ္မူ၊ သယမၻဴဟု၊ ၾကည္ျဖဴေသာစိတ္၊ ပင့္ဖိတ္ခယ့္ၿပီး၊
ရ။ မင္းႀကီးအလွ်င္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္က၊ ျမတ္သွ်င္လူ႔ထြတ္၊ နတ္ထက္နတ္လွ်င္၊ ျပႆဒ္ယာဥ္ေဆာင္၊ ညီးေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္၊ ေျခာက္ေရာင္ေတာ္လင္း၊ သံုးလူ႔မင္းသည္၊ ေျဖာင့္စင္းႂကြယြန္း၊ လီသာနန္း၌၊
၈။ ေတာက္ထြန္းေရာင္ျမစ္၊ ေရႊစက္ဆိုက္က၊ အလိုက္သိျခင္း၊ ျပည္သွ်င္မင္းလွ်င္၊ ျမတ္ျခင္းနီရာ၊ ဆန္းၾကည္စြာကို၊ ပ်င္ကာထားၿပီး၊
No comments:
Post a Comment