(ကု) ရင္
၁။ ျမတ္ေစာထီးလည္း၊ သီးသီးေထရ္ပ်ံ၊ အရဟံႏွင့္၊ ေကာင္းမြန္ဣေႁႏၵ၊ ၿငိမ္သက္တည္၏။ ေရႊျပည္သခင္၊ ထီးနန္းသွ်င္လည္း၊ စီရင္ေကာင္းမြန္၊ သေလးဆန္၌၊ ႏို႔သြန္ေလာင္းျဖည့္၊ မထည့္ရီစက္၊ ႏို႔သက္သက္တိ၊
၂။ ေလာင္းခ်က္ဂဏွာ၊ ထိုၾသဇာႏွင့္၊ ရသာထူးျခား၊ အျပားျပားကို၊ ရႊင္အားႏွစ္သက္၊ မိမိလက္ျဖင့္၊ ကပ္လွ်က္ျမတ္ေလး၊ ဆြမ္းလုပ္ေကြၽး၏။ စည္းေ၀းေနာက္ပါ၊ အရိယာကို၊
၃။ မတ္ရာရာ႐ို႕၊ အစို႔စို႔မူ၊ ႏွစ္လို႔ၾကည္ျဖဴ၊ လုပ္ေကြၽးလွဴ၏။ နတ္လူ႐ို႕ထီး၊ ဘုန္းပီးၿပီးေသာ္၊ မင္းႀကီးကစ၊ ထိုမွမူးမတ္၊ ပရိႆတ္အား၊ ေလွ်ာက္ပတ္သာေမာ၊ တရားေဟာ၏။
၄။ မင္းေစာမဟာ၊ ထိုရာဇာလည္း၊ သဒၶါလြန္ကဲ၊ မေရာင့္ရဲသည္၊ ၀မ္းထဲပီတိစိမ့္သတည္း။ ။ ၀မ္းထဲပီတိ၊ ႏွစ္သက္ဘိ၍၊
၅။ သူရိယစႏၵာ၊ မင္းမဟာမူ၊ ထိပ္မွာလက္ေျမႇာက္၊ ဤသို႔ေလွ်ာက္၏၊ ႏွစ္ေယာက္မတြင္၊ ဘံုသံုးခြင္၀ယ္၊ မျမင္ဖက္တု၊ သပၸညဳဟု၊ ယခုကြၽႏု္ပ္၊ ျမတ္ေခါင္ခ်ဳပ္အား၊
၆။ လက္အုပ္ေဖာ္ေဖာ္၊ ပူေဇာ္၀ႏၵန၊ ဖူးတြိရသည္၊ မ၀မွတ္စဲြ၊ မေရာင့္ရဲခယ့္၊ အမ့္အဲမႏိုင္၊ နိဗၺာန္ပိုင္သည္၊ ခ႐ိုင္နီျငား၊ တိုင္းတပါးသို႔၊ ႂကြလားေပမူ၊ ေသာကထူလိမ့္၊ အယူစိတ္ၾကည္၊
၇။ သတိတည္ေအာင္၊ သံုးမည္လူ႔ဖ်ား၊ ျမတ္ဘုရားႏွင့္၊ မျပားမယြင္း၊ ႐ုုပ္ေတာ္ဆင္းဟု၊ ခပင္းပတ္ကံုမ္း၊ လူအားလံုမ္း႐ို႕၊ စု႐ံုုမ္းဦးခ်၊ ကိုးကြယ္ရေအာင္၊ ဗုဒၶထြတ္ေခါင္၊ ငါးမာရ္ေအာင္သည္၊
၈။ လူ႔ေဘာင္ႀကီးမား၊ ကြၽႏု္ပ္အားကို၊ သနားသျဖင့္၊ ထားသင့္ပါေၾကာင္း၊ အခြင့္ေတာင္းေသာ္၊ ေရာင္ေမာင္းလင္းထိန္၊ မာရဇိန္လည္း၊ ခ်င့္ခ်ိန္ညာဏ္ေတာ္၊ ၾကည့္႐ႈေမွ်ာ္မူ၊ ေနာင္ေသာ္ရွည္ၾကာ၊ သာသနာသည္၊
No comments:
Post a Comment