(ကူ) ရင္
၁။ သယမၻဴႏွင့္၊ ပံုတူသ႑န္၊ တဆံမယိမ္း၊ မတိမ္းညီညာ၊ စံုအဂၤါျဖင့္၊ ေကာဇာေရာက္ထ၊ တရာ့ေလးဆယ္၊ စြန္း၀ယ္ခုႏွစ္၊ ႀကိးဳထစ္သံျပဳ၊ မိုးဥတုသည္၊ ကုန္လုခါနီး၊ ထြန္းညီးေရာင္လႊတ္၊
၂။ နကၡတ္လွ်ံန္ျပာ၊ ၾကတၱိကာသည္၊ ေရာင္၀ါေတာက္ပ၊ တန္းေဆာင္လ၏၊ ဆန္းစတက္သစ္၊ ခုႏွစ္ရက္မွာ၊ နိဇီ၀ါတြင္၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ ကိုယ္စား႐ုုပ္ႀကီး၊ သြန္းလုပ္ၿပီးမူ၊ ညီးညီးေျပာင္ေျပာင္၊ အေရာင္လွပ္လွပ္၊ တန္းခိုးလႊတ္ေသာ္၊
၃။ မ်ားနတ္ျဗဟၼာ၊ စု႐ုုံမ္းလာ၍၊ ျမတ္စြာထြတ္တင္၊ ေဗာဓိပင္၌၊ ညာဏ္ျမင္ခါသို႔၊ နတ္လူ႐ို႕မူ၊ ႏွစ္လို႔ဖူးေမွ်ာ္၊ ပူေဇာ္ေသာင္းသဲ၊ ျဖန္႔ၾကဲေျဖာက္ေျဖာက္၊ ေပါက္ေပါက္ျပည့္လွ်န္း၊ နတ္ပန္းၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ရြာသည့္မိုးသို႔၊
၄။ မႈတ္ႀကိဳးသံေညာင္း၊ နတ္စည္ေစာင္းႏွင့္၊ လူေပါင္းအားႀကီး၊ သီးသီးထိုက္ထိုက္၊ ကြၽီးေၾကာ္ခိုက္ကို၊ ေသာင္းထိုက္ျဖဳတ္ျဖဳတ္၊ ငလ်င္လႈပ္သည္၊ အုပ္အုပ္ပဲ့တင္နမိတ္တည္း။ ။
၅။ နမိတ္ဦးဦး၊ ထူးထူးျပလာ၊ ဗ်ာဒိဟာ႐ို႕၊ ရာဇဘုရင္၊ တက္တက္ျမင္က၊ ျမတ္သွ်င္မကိုဋ္၊ ၿခီေတာ္၌ပင္၊ ဦးခိုက္၀ပ္စင္း၊ သဒၶါျပင္း၍၊ ျဖစ္ျခင္းပီတိ၊
၆။ ဂြမ္းဆီထိသို႔၊ ေပ်ာင္းအိဖိန္႔ဖိန္႔၊ ကိုယ္လံုးစိမ့္လွ်က္၊ ၿငိမ့္ကာမိန္႔ေမာ၊ ဘ၀င္ေဇာျဖင့္၊ ဟိေသာခါသည္၊ သတိတည္၍၊ စိတ္ၾကည္လတ္ေသာ္၊ ႐ုုပ္ထုေတာ္ကို၊ ပူေဇာ္ႏွစ္သက္၊ ပလ’င္ထက္သို႔၊
၇။ တင္လွ်က္ထားကာ၊ ရတနာေရာင္၊ လင္းေျပာင္ညီးညီး၊ သိမ္ေတာ္ႀကီးဟု၊ လုပ္ၿပီးေျပျပစ္၊ စုလစ္မြန္းခြၽန္၊ စီမြန္လုံမ္းခ်ံဳ၊ တန္းဆာစံုလွ်က္၊ ဘံုအဆင့္ဆင့္၊ လွတင့္ထူးျမတ္၊ ေက်ာင္းျပႆဒ္ႏွင့္၊
၈။ ေလွ်ာက္ပတ္စီသား၊ လွဴတည္ထား၍၊ ဘုရားျမတ္သွ်င္၊ ႂကြစီခ်င္ဟု၊ ေလွ်ာက္တင္ျပန္ေသာ္၊ ျမတ္ဇိေနာ္သည္၊ ႂကြေတာ္မူခါ၊ မင္းရာဇာလည္း၊ တန္းဆာဆင္ၿပီး၊ လမ္းခရီးျဖင့္၊ ထြန္းညီးေရာင္ရႊန္း၊
No comments:
Post a Comment