(ကား) ရင္

(ကား) ရင္

၁။ ရန္မူၾကတံု၊ က်ိန္းခိုက္ၾကံဳ၍၊ ေနာက္ဟုန္တလႊား၊ ရခိုင္မ်ားႏွင့္၊ ၫႊန္လားခရီး၊ ၾကံစည္ပီး၍၊ တိုက္ၿပီးတြန္းလွန္၊ ေဆာ္ရမ္းျပန္က၊ ယမ္းပံုမီးလွ်ိဳ႕၊ ပမာသို႔လွ်င္၊ ပိတ္ဆို႔မျမဲ၊ ဗံုးႏွင့္ၾကဲေသာ္၊ ေညာင္လဲသို႔ထံုး၊ ျမမၼာယႈံမ္း၏။ သိမ္း႐ံုုမ္းၿမိဳ႕တြင္း၊
၂၊ ကုလားမင္းလည္း၊ ခင္းသည္ေကာဇာ၊ ဆအ႒ာႏွင့္၊ ဧကာဧက၊ တန္းခူးလတြင္၊ မိႆရာသီ၊ မကုန္မွီတည့္၊ တိုင္းဆီခ႐ိုင္၊ ခုထက္တိုင္လွ်င္၊
၃။ ပိုင္ပိုင္ကားကား၊ ေလးၿမိဳ႕စားဟု၊ ကုလားပညတ္၊ ပတ္တင္သတ္ကို၊ ခန္႔အပ္ဟိသည္၊ ထိုေရႊျပည္ၿမိဳ႕၊ မ်ိဳးမည္ကဲြေသွ်ာင္း၊
၄။ အေၾကာင္းေၾကာင္းျဖင့္၊ ဖေလာင္းျမမၼာ၊ စီရင္ရာကို၊ ခံကာနီရ၊ ရွည္ျမင့္စြတည္း။ ေနာက္မွမ႑ိဳင္၊ အုပ္စိုးပိုင္၍၊ ရခိုင္မင္းေလာင္း၊
၅။ ထီးျဖဴေဆာင္းလွ်က္၊ မင္းေပါင္းဦးႏွိမ္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္လွ်င္၊ လွံရိႏၵမာ၊ နတ္စႂကၠာႏွင့္၊ ရာဇမင္းဖ်ား၊ မင္းဘုရားဟု၊ ကားကားလွံေရာင္၊
၆။ မွန္ကင္းေထာင္သို႔၊ ၾကံေဆာင္ယူက်ံဳမ္း၊ ဇမၺဴလုံမ္းကို၊ ေရႊဘုန္းပေဒ၊ မိုးႀကီးေစြသို႔၊ နီႏွယ္ပြင့္တူ၊ ျဖစ္လိမ့္ဟူသည္၊
၇။ သူဇာသိၾကားသဖြယ္တည္း။   သကၠရာဇ္ ၁၂၄၃ - ခု၊ တန္းခူးလၦန္း (၁၀)ရက္၊

ေနာက္ (ပီခံ) အဖံုးတရြက္တြင္

၁၂၄၃ တေပါင္းလဆန္း ၂ ရက္ စနီ
နီထြက္တပိုအခ်ိန္ေလာက္တြင္ ၿပီးျပည့္စံုပါသည္။
ေမာင္သာစိန္ လက္ရြီးျဖစ္ပါသည္ဘုရား - ဟုပါသည္။

ဤပီေစာင္သည္ ရမ္းျဗဲၿမိဳ႕ သရက္ေခ်ာင္းတြင္ဟိပါသည္။
၁၃၄၈ - ခု၊ နံယံုလျပည့္ေက်ာ္ (၁၀) ရက္၊ (2/7/86) နိ ညဇာ (၄) ခ်က္တီးေက်ာ္မွာ ကူးယူခပါသည္။ အသွ်င္ပညာစာရ (ရခိုင္ျပည္)

စာလံုးမေပၚသျဖင့္ (သိင္ဂီ) ဟု သတ္ပံုေျပာင္းရြီးထားပါသည္။ (ကြင္း) ျပထားသည့္ စာပိုဒ္မ်ားမွာ အဓိပၸါယ္ ေကာင္းေကာင္းမယွင္းပါ။ (ရခိုင္ေပါင္းကူး သာလွဦး)

(ကံ) ရင္

(ကံ) ရင္

၁။ သူ႕ေခတ္က်ိန္းေၾကာင့္၊ ပိုင္သိမ္းဆံုဟိတ္၊ ေအာင္နမိတ္ျဖင့္၊ ဘိသိက္စံနန္း၊ ေျခာက္ႏွစ္ျမန္း၍၊ နတ္လမ္းႂကြက၊ သမတဟု၊ ျဖစ္ထစိုးပိုင္၊ သံုးႏွစ္ထိုင္လွ်င္၊ မ႑ိဳင္မို႔မို႔၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕႔၊ မင္း႐ို႕ကိုေပါင္း၊
၂။ ရြီတံုေလွ်ာင္းေသာ္၊ ထီးေဆာင္းအစစ္၊ ေလးဆယ့္သွ်စ္သည္၊ ျဖစ္ၿပီးဧကံမလဲြတည္း။  ။ အ႒စတု၊ မင္းေပါင္းစုတြင္၊ ေနာက္ဆံုးအစ၊ သမတဟု၊ ရာဇဘုရင္၊ လက္ထက္တြင္၌၊ တိုင္းခြင္သွ်င္လူ၊ မီးသို႔ပူခယ့္၊ ျပည္သူမူးမတ္၊ အက်င့္ခြၽတ္၍၊
၃။ သတ္ျဖတ္ရန္စစ္၊ လီလီျဖစ္ခယ့္၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ ဆစရာႏွင့္၊ ဧကာဧက၊ ထိုကာလ၀ယ္၊ ညံန္႔ထကိန္းခန္း၊ သိုက္နိဒါန္းေၾကာင့္၊ ထီးနန္းညႇိဳးခိုက္၊ ထိုခါႀကိဳက္၍၊ ရွိ၌တ႐ိုး၊ အာဏာမိုးသည္၊
၄။ အမ်ိဳးျမမၼာ၊ မ်ားဗိုလ္ပါႏွင့္၊ ရကၡာပတ္ကုမ္း၊ ႏိုင္ငံလုမ္းကို၊ သိမ္း႐ုုမ္းဖ်က္ဆီး၊ ဘုရာႀကီးကို၊ ပင့္ၿပီးတံုျငား၊ ၀န္ခံထားသည္၊ ရွိဖ်ားအစ၊ မည္နာမကား၊ နႏၵပက်န္၊ ေနာက္တိုက္၀န္လွ်င္၊
၅။ လာျပန္ရိပ္ၿငိမ္၊ ေခါက္တႀကိမ္တည္း။ ပုသိမ္ေရာက္ထ၊ ေမာင္ေက်ာ္လွဟု၊ ေနာက္မွတိုင္းဒါး၊ ဆင့္ဆင့္ပြား၍၊ ဖြားဖြားျမစ္ယွက္၊ ေညာင္လွ်င္ၾကက္သို႔၊ ငါးဆက္ကက်ဴး၊ ၀န္ရာထူးႏွင့္၊
၆။ စိန္ပူးလက္ထက္၊ ႏွစ္ကိုတြက္ေသာ္၊ တေထာင္ေပၚ၍၊ ေက်ာ္သည္တရာ၊ ေျခာက္ဆယ္မွာပင္၊ ညီညာျဖျဖ၊ ခ်င္းျပန္ထ၍၊ မရႏိုင္ဘိ၊ သူ႔ေခတ္ဟိ၍၊ တရိသတၱ၊ ဧကဧကစ္၊ သကၠရာဇ္တြင္၊ ျဖစ္ေအာင္စင္ျဖဴ၊ ခ်င္းျပန္လူလည္း၊
၇။ ထူ၍မႏိုင္၊ သံေက်ာက္တိုင္သို႔၊ ခိုင္သည္ထိုေရာ္၊ တရံေသာ္တံု၊ အေနာ္ရထာ၊ ဘဲြ႕သညာႏွင့္၊ ေမာင္ၾကာ႐ိုးဆုပ္၊ တဖန္အုပ္၍၊ တ႐ုုတ္၀န္ေရာက္၊ စိကိုးေယာက္တြင္၊ အေနာက္ျခားဟူ၊ သွ်င္မျဖဴေၾကာင့္၊

(ကံ) ေၾကာ

(ကံ) ေၾကာ

၁။ သားဆက္ျပဳသည္၊ မဏိသုမင္း၊ ႏွစ္ႏွစ္တင္းတြင္၊ လြန္လွ်င္သားေမာင္၊ သတိုးေအာင္မူ၊ ေရႊေဆာင္နန္းထံ၊ ႏွစ္ႏွစ္စံမွ၊ လြန္လီသီဆံုး၊ သားငတံုးဟု၊ သူ႔ဘုန္းကံျမဲ၊ ထီးေဖြးေဖြးႏွင့္၊ ဆယ့္ေလးစံတံု၊ ဘရာလံႈလွ်က္၊
၂။ မရြံ၀ိယ၊ ေျခာက္ႏွစ္မွလွ်င္၊ ကာလမႏၶာတ္၊ မ်ိဳးကိုျဖတ္၍၊ အလြတ္တိုင္လာ၊ သားပုတၱာလည္း၊ နရာဒိပၸ၊ ႏွစ္ဆက္က်တြင္၊ အဘေျခာက္ႏွစ္၊ သားႏွစ္ႏွစ္တည္း၊ ျဖစ္ခယ့္ထိုေရာ္၊ ဗိမွာန္ေပၚ၀ယ္၊
၃။ မင္းေက်ာ္သိင္ဂီဏိ၊ ေျခာက္ႏွစ္ဟိက၊ စိုးဘိေနာက္သည္၊ သတိုးမည္သား၊ မရွည္နန္းသက္၊ ႏွစ္ႏွစ္ထက္တြင္၊ လြန္တံုက်င္ေသာ္၊ ၿမိဳ႕တြင္းနန္းသုန္း၊ ၾကာျမင္ျမံဳးမွ၊ လက္႐ုုမ္းေထာင္ျပ၊ ၀ိဇယဟု၊
၄။ ျဖစ္ထၿဖိဳးေမာက္၊ ေရႊနန္းေဆာက္လွ်က္၊ ထီးေအာက္ဆန္းၾကယ္၊ ပလႅင္လယ္မွာ၊ ႏွစ္ဆယ္မက၊ ခါလည္ရမူ၊ သူရိယာသမက္၊ သံုးႏွစ္ဆက္၍၊ သမက္ျဖစ္လာ၊ သားဟုသာလွ်င္၊
၅။ နရာဓိပတိ၊ ခါလည္ဟိေသာ္၊ ညာတိျခားက၊ ပ၀ရသည္၊ လြန္ခယ့္ႂကြမူ၊ ဧက၀သံ၊ ေနာက္ထလြန္တံု၊ သားမြန္၀ိဇလာ၊ ႏွစ္ခဲြၾကာသည္၊ ဆက္ကာညီခ်စ္၊ ဓမၼရာဇ္လည္း၊ ျဖစ္လတ္သေရာ္၊
၆။ ဦးရီးေတာ္ဟု၊ နန္းေပၚရိပ္မိုး၊ တဆယ့္ကိုးတည္း။ သတိုးအဘယ၊ လြန္ခယ့္ႂကြမူ၊ ပုတၱရင္ႏု၊ သီရိသုလွ်င္၊ ျပဳတံုနန္းထဲ၊ ေဒြးလခဲြ၌၊ လႊဲကာညီလွ၊ ပရမသည္၊ ျဖစ္ထေပ်ာ္မြိ၊ သံုးႏွစ္စိေသာ္၊ နန္း၏မဟာ၊
၇။ ရာဇာဟူသား၊ ခါတပါး၌၊ စက္မက္တိုက္၍၊ ထိခိုက္စြင့္စြင့္၊ (ကိုးႏွစ္ႏွင့္ပင္၊ ဆယ္ခြင့္ရဟု)၊ တဖန္လု၍၊ မင္းသုမန၊ သံုးႏွစ္မွ်ပင္၊ ၀ိမလက္ဆက္၊ ေရႊနန္းတက္၍၊ ရက္ေလးဆယ္ျဖစ္၊ တရံႏွစ္ဟု၊ ဓမၼရာဇ္ဟိန္း၊

(ေကာ္) ရင္

(ေကာ္) ရင္

၁။ ပတ္ကာ၀ိုက္ဆိုင္း၊ ညႇိသမိႈင္း၍၊ တံတိုင္းက်ံဳးေျမာင္း၊ ဂူတန္းေဆာင္းႏွင့္၊ သွ်စ္ေသာင္းဘုရား၊ ကန္တြင္းမ်ားျဖင့္၊ တည္ထားယတၱရာ၊ ထိုထိုမွာ၌၊ သင့္ရာျပဳပ်င္၊
၂။ ထိုဘုရင္သည္၊ စံက်င္တြက္က်ံဳး၊ ႏွစ္ဆယ့္သံုးမွ၊ ေရႊဘုန္းေတာက္ပ၊ သားတိကၡလည္း၊ နန္းရမင္းျဖစ္၊ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္တည္း။ သားခ်စ္ပုေတၱာ၊ စြယ္ေခါေခါႏွင္၊ မင္းေစာနန္းထိုင္၊ သွ်စ္ႏွစ္တိုင္လွ်င္၊
၃။ စိုးပိုင္ေနာက္ယူ၊ စက္ရာဟူသား၊ ညီျဖဴျဖစ္လာ၊ ႏွစ္သတၱာတြင္၊ မင္းဘာသားေႏွာင္း၊ မင္းဖေလာင္းဟု၊ ထီးေဆာင္းႏွစ္ဆယ္၊ ႏွစ္ႏွစ္၀ယ္တည္း၊ လႊဲခယ့္တခါ၊ သားပုတၱာဟု၊ မင္းရာဇာႀကီး၊
၄။ နန္းစိုင္မွီးလွ်က္၊ ေဆာင္းထီးေပ်ာ္မြိ၊ ဆယ့္ကိုးစိတြင္၊ ရႊိလီတံုေသွ်ာင္း၊ ဘရာေလာင္းလွ်က္၊ ခေမာင္းေရႊနန္း၊
၅။ ဆယ္ႏွစ္ျမန္း၍၊ လြန္ေတာ္မူျပဳ၊ သားမ်က္႐ႈဟု၊ သီရိသုဓမၼာ၊ ေသာဠႆာတြင္၊ နတ္ရြာေပ်ာ္လည္၊ သားသက္ေ၀သည္၊ စံသည္နန္းသက္၊ ေဒြးအ႒္ရက္တည္း။
၆။ မင္းဆက္စိုင္ေလွ်ာက္၊ ဆယ့္ကိုးေယာက္ပင္၊ ေျမာက္ထေရႊအိမ္၊ နန္းစည္းစိမ္ကို၊ ရိပ္ၿငိမ္စံၾကကုန္ၿပီတည္း။  စံၾကေလေလ၊ မင္း႐ို႕ႏြယ္ကို၊ ျဖစ္ေပတံုက၊ ညာဏ္စြမ္းျပလွ်က္၊
၇။ နရပတိ၊ မည္တြင္ဘိလွ်က္၊ နန္းဟိသက္စစ္၊ ခုႏွစ္ႏွစ္လွ်င္၊ ျဖစ္ခယ့္တလီ၊ နန္း႐ိုးမွီေအာင္၊ ညီညာအုပ္စိုး၊ ထီးျဖဴမိုးလွ်က္၊ သတိုးဓမၼရာဇာ၊ ႏွစ္သတၱာတြင္၊ ခႏၶာကဲြျပား၊ ဘရာျငား၍၊
၈။ စႏၵာသုတြင္၊ ထိုဘုရင္လွ်င္၊ ပလႅင္ဆန္းၾကယ္၊ ေဆာင္ကုန္ေလ၍၊ သံုးဆယ့္စိလွာ၊ သားပုတၱာသည္၊ ဥဂါဗလ၊ ေလးႏွစ္မွတည္း၊ ၀ရဓမၼမည္ေခၚ၊ ႏွစ္ႏွစ္ေပၚ၍၊ လြန္ေသာ္ေနာက္ဟု၊

(ေကာ္) ေၾကာ

(ေကာ္) ေၾကာ

၁။ ျမစ္ဆီလက္ယာ၊ ရွိမ်က္ႏွာ၀ယ္၊ ျပည္သာမ႑ိဳင္၊ ခ်က္ခ႐ိုင္ဟု၊ ရခိုင္ၫြန္႔ဖူး၊ ၿမိဳ႕ေျမာက္ဦးတြင္၊ မည္ထူးသမုတ္၊ တီထြင္ခုတ္လွ်က္၊ တည္လုပ္သည့္ႏွစ္၊ သကၠရာဇ္မူ၊ ရာခုႏွစ္ခု၊
၂။ ကိုးဆယ္ျပဳသား၊ ႏွစ္ခုထင္စြန္း၊ ထီးနန္းအစ၊ ၾကငွန္းခ်လွ်က္၊ မင္းလွေစာမြန္၊ သံုးႏွစ္စံ၍၊ လြန္သည္ေနာက္တြင္၊ အလီခင္ဟု၊ ညီလွ်င္ျဖစ္ထား၊ တဆယ့္ငါးတည္း၊ ကုလမသွ်ာ၊ ဘအရာကို၊ ပိုင္ကာတြက္က်ံဳး၊ ႏွစ္ဆယ့္သံုးတည္း၊
၃။ သိမ္း႐ုုံမ္းမားမား၊ သားေဒါလွ်ားမူ၊ စံစားနန္းတြင္၊ ဆယ္ႏွစ္ပင္တည္း၊ အလီခင္သား၊ (---ဆို)၊ ဘေစာၫိုသည္၊ နန္း႐ိုးစိုင္ကာ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာက၊ ေဒါလွ်ာသားေမာင္၊ ေရႊနန္းေဆာင္မွာ၊
၄။ ရန္ေအာင္ခုႏွစ္၊ နီထြက္သစ္သို႔၊ ျဖစ္ေပတံုၿပီး၊ လူ႔ျပည္ညီးမွ၊ ၀ရီးစလင္းသူ၊ ခုႏွစ္ဟူလွ်က္၊ မင္းမူလြန္ခါ၊ ဘပမာသို႔၊ ရာဇာပတိ၊ ဆယ့္ငါးစိသား၊ ျဖစ္ဘိတံုၿပီး၊ နန္းစိုင္မွီးလွ်က္၊
၅။ စိုးႀကီးသိမ္းခ်ဳပ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အုပ္က၊ တသုတ္သည့္ျပင္၊ ေျခာက္လလွ်င္တည္း၊ စလင္းညီျဖဴ၊ မင္းေခါင္ဟူသား၊ သီရိသုမည္၊ ထို႔ေနာက္သည္တံု၊ တေလေဒါလွ်ာ၊
၆။ သားပုတၱာဟု၊ သုဇတာမင္း၊ ေျခာက္ႏွစ္လွ်င္းတည္း။ စံျခင္းရိပ္ၿငိမ္၊ နန္းေရႊအိမ္၌၊ ေမြ႕သိမ္စံေပ်ာ္၊ မ်ားရံေဘာ္ႏွင့္၊ သားေတာ္ၿမီးဆက္၊ ဆယ့္တဆက္သည္၊
၇။ ႏြယ္လွ်က္ျဖစ္ၾကကုန္ဘိတည္း။  ။ ႏြယ္လွ်က္ျဖစ္ေျမာက္၊ ဆယ့္တေယာက္၀ယ္၊ ေနာက္မွတခါ၊ ျဖစ္တံုလာသည္၊ ရာဇာပတိ၊ ေက်ာ္ကတၱိႏွယ္၊ မည္ဟိတြင္ျခင္း၊ ထိုသည္မင္း၏၊
၈။ သားရင္းမင္းပါ၊ နန္းဘံုသာ၀ယ္၊ ႀတိယာန၀၊ အ႒တြက္စစ္၊ သကၠရာဇ္တြင္၊ တက္သစ္နီဟန္၊ ဘိသိက္ခံ၍၊ ရန္လံုပိတ္ဆို႔၊ အင္မခ်ိဳ႕ေအာင္၊ ၿမိဳ႕ကရိယာ၊ ေက်ာက္တိသာလွ်င္၊

(ေကာ) ရင္

(ေကာ) ရင္

၁။ တိုင္းျပည္အထဲ၊ အယူလဲြႏွင့္၊ စိတ္စဲြမဟိ၊ သတိညံန္႔ေပ်ာ့၊ ေပါ့ေလ်ာ့ေသာသူ၊ ထိုသူအားလုံမ္း၊ ဘ၀ယႈံးသည္၊ ကြၽန္းဆံုးၿမီျခား၊ ၀ီးရပ္သားလည္း၊ အင္အားမခိုင္၊
၂။ မေရာက္ႏိုင္ခယ့္။ ကံဆိုင္၍တံု၊ ငါ႐ို႕ၾကံဳဟု၊ ၾကည္ယံုေဇာႏူး၊ ဘုရားထူးကို၊ စိတ္ကူးေျဖာင့္ေျဖာင့္၊ သတိေစာင့္ေလာ့။ ၾကံဳေခါင့္ၾကံဳခဲ၊ လူ႔ဘံုပဲြ၀ယ္၊ အမ့္အဲမႏိုင္၊ ႏိႈင္းၿပိဳင္မဟိ၊ ျမတ္မုနိကို၊
၃။ မ်က္စိထင္ထင္၊ ဖူးျမင္႐ႈေမွ်ာ္၊ ပူေဇာ္႐ႈၿပီ၊ မသီခင္၌၊ ဦးတိုက္ရေၾကာင္း၊ ႐ို႕ကံေကာင္းဟု၊ ဆုေတာင္းဆုယူ၊ ျပဳေသာသူကား၊ ဤလူ႔ဘ၀၊ စုတိၾကေသာ္၊ ေလး၀အပါယ္၊
၄။ မတြယ္တဆစ္၊ အရပ္ျပစ္သို႔၊ မျဖစ္တံုျခင္း၊ ဖီးရန္ကင္း၍၊ သန္႔ယွင္းျမတ္ရာ၊ နတ္ရြာလူ႔ျပည္၊ က်င္လည္ေခါက္ေခါက္၊ ေရာင္ေတာက္ညီးညီး၊ ဗိမွာန္ႀကီး၌၊ မႈတ္တီးေသာင္းသဲ၊
၅။ ေအာင္ပဲြခံခံ၊ မေနာစံလွ်က္၊ ဖန္ဖန္လီလီ၊ ေလာကီအာ႐ုုဏ္၊ ကာမဂုဏ္ကို၊ ရိပ္ျမံဳျပည့္ၿဖိဳး၊ ဆင့္ဆင့္တိုး၍၊ ေကာင္းက်ိဳးႀကီးစြာ၊ ရၿပီးခါမွ၊
၆။ ေနာင္လာသွ်င္ပင္၊ ထံေတာ္တြင္၌၊ ဦးတင္ဓမၼ၊ ၾကားနာရလွ်င္၊ သုခေခါင္အုပ္၊ မဂ္ဖိုခ်ဳပ္သား၊ ေလာကုတၱရာ၊ ေခမာနိဗၺာန္၊ ေရႊျပည္မြန္သို႔၊ ဧကန္ရလြယ္၊ အဓိပၸါယ္သည္
၇။ က်မ္း၀ယ္ထင္ရွားဟိ၏တည္း။  ။ ဇာတိညာဏ္ေရာင္၊ ထိန္လင္းေျပာင္သား၊ အေခါင္ျမတ္မုနိန္၊ မာရဇိန္လည္း၊ အစိေႏၲယ၊ တုမရသည္၊ ေလာကထြတ္ထား၊ ျမတ္ဘုရား၏၊ ကိုယ္စားမွန္ဘိ၊
၈။ ေျခာက္ေရာင္ဟိသား၊ မုနိမဟာ၊ ဗ်ာဒိဟာႏွင့္၊ က်ိမ္းလာဂူလိႈင္း၊ ရကၡတိုင္းဟု၊ သမိုင္းနာမည္၊ ဓညျပည္တြင္၊ ရီၾကည္ျမျမ၊ ခ်မ္းအီးလွသား၊ ဂစၦဘနဒီ၊ မိႈင္းရီရီလွ်င္၊

(ေကာ) ေၾကာ

(ေကာ) ေၾကာ

၁။ သြန္းသည့္ႏွစ္ႏွင့္၊ တြက္စစ္ၾကည့္ရာ၊ သာသနာႏွင့္၊ မ်ားစြာၿမိဳ႕သက္၊ ညီေပလွ်က္တည္း၊ မင္းဆက္႐ို႕တြင္၊ သို႔ဆင္ျခင္ေလာ့၊ အၾကင္မင္းတံု၊ ခႏၶာကုန္ေအာင္၊ လံုမ္းစံုႏွစ္ေလွ်ာက္၊
၂။ နန္းစံေျမာက္၏။ တေယာက္မင္းျပဳ၊ ထိုခုသကၠရာဇ္၊ အစျဖစ္ဟု၊ တြက္စစ္စု႐ုုံမ္း၊ သီဆံုးႏွစ္ပင္၊ နန္းနီ၀င္၏။ သီရွင္ႏွစ္ရပ္၊ ခုခ်င္းထပ္၏။ မွတ္အပ္သတိ၊ ဤသို႔ဟိေလာ့၊ သူရိယစႏၵ၊ မင္းျဖစ္စက၊ ဗုဒၶမေရာက္၊
၃။ မည္မွ်ေလာက္မွ၊ ႂကြေျမာက္လာသည္၊ ႐ုုပ္ပြားတည္ဟု၊ အရွည္အတို၊ ႏွစ္ကိုခ်င့္႐ႈ၊ မင္းအာယု၌၊ စိငုသင့္ရာ၊ တိုင္းျပည္မွာလည္း၊ ရာဇာမင္းျမတ္၊ ႏွစ္လတ္ဟိသင့္၊ မဟိသင့္ဟု၊ ေထာက္ခ်င့္စုံစမ္း၊
၄။ ဤသို႔မွန္းေလာ့၊ ဂဏန္းေပါက္လွဲ၊ နန္းသက္ထဲတြင္၊ ကဲြလြဲသတတ္၊ အေရးခြၽတ္လို႔၊ အမွတ္ရခ်င္၊ ရာဇ၀င္ကို၊ သိျမင္လြယ္ေအာင္၊ အေစာင္ေစာင္ႏွင့္၊ ဖက္ေမွ်ာင္တိုက္ဆိုင္၊
၅။ စာခ်င္းၿပိဳင္လွ်က္၊ မ႑ိဳင္အတူ၊ မ်ားရာယူေလာ့၊ စိတ္ျခဴေသာခါ၊ နည္းနာႏွင့္ခ်င္း၊ ပညာလင္းအံ့၊ ကံျငင္းသည္ဟိတ္၊ ႏွလံုးပိတ္လွ်က္၊ ၾကည္စိတ္ျဖစ္မွ၊ ကုသိုလ္ရသည္၊
၆။ သုခရလြယ္မဂ္ဖိုလ္တည္း။  ။ မဂ္ဖိုလ္ရြယ္႐ူ၊ အိုျပည္သူ႐ို႕၊ အယူသတိ၊ ဤသို႔ဟိေလာ့၊ မ်ားဘိလူ႔စည္၊ ငါ႐ို႕ျပည္၌၊ ဓြန္႔ရွည္ျမင့္ၾကာ၊ သာသနာႏွင့္၊ ျမတ္စြာကိုယ္စား၊ ႐ုုပ္ေတာ္ပြားကို၊
၇။ တည္ထားခယ့္ျခင္း၊ တရားမင္းကား၊ ခပင္းသွ်င္လူ၊ ခပ္သိမ္းသူကို၊ သားတူပမာ၊ ရာဟုလာသို႔၊ မိတၱာေတာ္ပြား၊ လြန္သနားလွ်က္၊ ေနာင္ကားခ်မ္းၿငိမ္၊ လူ႔စည္းစိမ္ႏွင့္၊ နတ္အိမ္ဗိမွာန္၊
၈။ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္၊ ရစီလို၏။ ကုသိုလ္ျဖစ္မႈ၊ ဤသို႔႐ႈေလာ့၊ ဆင္းထုေရာင္ျဖာ၊ မဟာမုနိ၊ မည္ဟိထင္ရွား၊ ကိုယ္ေတာ္စားကို၊ ႐ို႕ကားၾကံဳႀကိဳက္၊ ဖူးတြိထိုက္၍၊ ဦးတိုက္ရသည္၊

(ကဲ) ရင္

(ကဲ) ရင္

၁။ ေရာက္ထြက္ေကာဇာ၊ သခ်ၤာတြက္စစ္၊ သကၠရာဇ္တိုင္၊ စီးစစ္ေဖြရွာ၊ သာသနာႏွင့္၊ ႏိႈင္းကာခ်င့္ေထာက္၊ ပို၍ေမာက္ခယ့္၊ ေနာက္သို႔မဆုတ္၊ မယုတ္အလွ်ဥ္၊ မင္းစိုင္နန္းသက္၊
၂။ ဟိပါလွ်က္ကို၊ ယြင္းကြက္အယူ၊ တခ်ိဳ႕လူ႐ို႕၊ နည္းယူမတြိ၊ စံုစိက်မ္းတြင္၊ ရာဇ၀င္က၊ ယခင္ထံုးေဟာင္း၊ အေၾကာင္းသေဘာ၊ ႏွီးေႏွာမဟိ၊ ေျပာမိေျပာရာ၊ ၀ါသနာျဖင့္၊ မဟာမုနိ၊
၃။ တည္ဟိကိုယ္စား၊ ႐ုုပ္ေတာ္ပြားကို၊ ဘုရားနိဗၺာန္၊ လြန္သည္ေနာက္မွ၊ သြန္းလုပ္ၾက၏၊ ဗုဒၶလက္ထက္၊ သြန္းစက္မဟုတ္၊ ဧက၀ုစ္ဟု၊ ေဖာ္ထုတ္ေျပာခါ၊ မလိမၼာ႐ို႕၊ ျခင္းရာစကား၊ ျငင္းခံုမ်ား၍
၄။ ေလးပါးပါယ္ဘံု၊ မယံုစိတ္ေန၊ ျဖစ္တံုေပမူ၊ ဗုဒၶကၤၡတိ၊ အစဟိသား၊ ပါဠိအလာ၊ က်မ္းမွာစကား၊ ေျငာင့္ငါးစင္းတြင္၊ တေခ်ာင္း၀င္လိမ့္၊
၅။ အထင္ယြင္းခြၽတ္၊ သို႔မမွတ္လင့္၊ တရားခ်င့္ေလာ့၊ မသင့္စကား၊ ဤသို႔ၾကား၍၊ ဘုရားမႈထမ္း၊ ျမတ္ရာလွမ္းသား၊ မဂ္လမ္းတီထြင္၊ မ်ားသဃၤာထဲ၊ ႀကီးကဲျဖစ္ေျမာက္၊ ပါေမာကၡမည္၊
၇။ တည္ၾကည္သိကၡာ၊ ဂုဏာစရိယ၊ နာမတြင္ေလွ်ာင္း၊ သံေခ်ာင္းဟုေက်ာ္၊ ဆရာေတာ္လွ်င္၊ ႏိႈးေဆာ္ညႇိႏိႈင္း၊ အလုပ္ခိုင္း၍၊ ဆန္းဂိုဏ္းဆင္ျခင္၊ ရာဇ၀င္ျဖင့္၊ နည္း၀င္႐ံုးစု၊ စီကံုးျပဳသည္၊ ေ၀ဠဳ၀ိဟာ၊
၈။ ေက်ာ္ေဇာစြာသား၊ ဆရာလူထြက္၊ လကၤာဆက္သည္၊ ၀ိတက္ၿငိမ္းစီေသာေၾကာင့္တည္း။  ။ မွတ္သားလူသွ်င္၊ ေရႊနားတင္ေလာ့၊ သံုးခြင္ထိပ္စု၊ သပၸညဳ၏၊ ႐ုုပ္ထုေတာ္ျဖစ္၊

(ကဲ) ေၾကာ

(ကဲ) ေၾကာ

၁။ ပရိန္ၿမိဳ႕မွာ၊ လက္ယာမင္းနန္၊ အစစံ၍၊ အနႏၵသီရိ၊ သို႔ထီးသွ်စ္ေယာက္၊ အသက္ေထာက္က၊ တရာ့ခုႏွစ္ဆယ္၊ သွ်စ္ႏွစ္ကယ္သည္၊ နန္း၀ယ္စံၾကၿမိဳ႕သက္တည္း။  ။ စံၾကစို႔စို႔၊
၂။ ေ၀မို႔မုိ႔ႏွင့္၊ ၿခိတ္ၿမိဳ႕ဦးဖ်ား၊ မင္းဘုန္းစားမွ၊ ျပန္ပြားေနာက္ဆံုး၊ ငႏွလံုးတိုင္၊ လက္႐ုုံမ္းဆိုင္လွ်က္၊ စိုးပိုင္မင္းကား၊ ဆယ့္ငါးျဖစ္ေပ၊ စံသည္ေနာဒြါ၊ ၿမိဳ႕ဇီ၀ါတည္း။ အေလာမာျဖဴ၊ မင္းမူတံုလွ်က္၊
၃။ ၿမိဳ႕ေလာင္းၾကက္တြင္၊ နန္းဆက္ေနာက္စံ၊ ေစာမြန္သို႕ေရာက္၊ စိုင္ေလွ်ာက္ကာျဖစ္၊ ဆယ္ခုႏွစ္တည့္။ ရန္စစ္ေထာင္လာ၊ ျမမၼာတလိုင္း၊ ျပည္တိုင္းကိုလု၊ စစ္မက္တုလွ်က္၊
၄။ မင္းျပဳခါျဖစ္၊ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ႏွင့္၊ တြက္စစ္အတ္ပိည္၊ ေဒြတိည္ဤသို႔၊ ႏွစ္ေပါင္း႐ို႕တြင္၊ ေရႊၿမိဳ႕ေျမာက္ဦး၊ တည္ကူးသခ်ၤာ၊ ေကာဇာစဲြမွတ္၊ ဒြိေနာသတ္ျဖင့္၊
၅။ ပညတ္ကာျပဳ၊ ယခုေရာက္ျဖစ္၊ သကၠရာဇ္တိုင္၊ သွ်င္ခ်စ္ေရာင္လင္း၊ ႐ုုပ္ေတာ္ဆင္းကို၊ သြန္းရင္းေကာဇာ၊ ထိုသခၤ်ာႏွင့္၊ ရြီကာခ်င့္ခ်ိန္၊
၆။ ၿမိဳ႕ႀကိမ္ႀကိမ္တြင္၊ ဇနိႏၵဆို၊ မင္းထိုထို၏၊ ထီးကိုရိပ္ေဆာင္း၊ စံလီေၾကာင္းျဖင့္၊ ႐ုုံးေပါင္းေသာခါ၊ သာသနာႏွင့္၊ ညီလာသည္ျဖစ္၊ ဤသို႔စစ္လွ်က္၊ သနစ္ၾကည္ျဖဴ၊ ေနာင္သွ်င္လူ႐ို႕၊ အယူမျပား၊
၇။ သတိထား၍၊ မွတ္သားစိမ့္ငွာ၊ အႁမြက္မွာသည္၊ လကၤာသံခ်ိဳနားၿငိမ့္တည္း။  ။ သံခ်ိဳၿငိမ့္ၿငိမ့္၊ နားကိုစိမ့္ေအာင္၊ ၾကားပိမ့္တိလင္း၊ စကားခ်င္းအံ့၊ သြန္းရင္းမူလ၊ ထိုမွစ၍၊ ဓည၀တီ၊ ေ၀သာလီက၊
၈။ ေနာက္ၿပီးၿမိဳ႕ကြက္၊ စမၸ၀က္ႏွင့္၊ ေနာက္ဆက္ဘံုအိမ္၊ ပုရိန္ၿခိတ္ၿမိဳ႕၊ မင္း႐ို႕ပညတ္၊ ေလာင္းၾကက္ေျမာက္ဦး၊ မည္ထူးနာမ၊ ေျခာက္ဌာနတြင္၊ ဇီ၀ၿမိဳ႕သက္၊ ႏွစ္ကိုတြက္လွ်င္၊

(ေက) ရင္

(ေက) ရင္

၁။ လူ႕ေဘာင္တင့္တယ္၊ အံဖြယ္သူရဲ၊ ျမတ္စဲြရတံု၊ ေျပာမကုန္ဟု၊ လူပံုႏွစ္သက္၊ ရႊင္အားတက္သည္၊ ဖူးလွ်က္႐ႈေမွ်ာ္မညီးတည္း။  ။ ႐ႈေမွ်ာ္မညီး၊ အသီးသီးလွ်င္၊ ျပည္ႀကီးအတြင္း၊ လူခပင္း႐ို႕၊
၂။ ၀ပ္စင္းဦးတင္၊ ဖူးစိုင္တြင္၀ယ္၊ မ်ားသဃၤာပ်ံ၊ အရဟံႏွင့္၊ ေရာင္လွ်ံၿပိဳးျပက္၊ နတ္ယာဥ္ထက္သို႔၊ တက္စီးၿပီးခါ၊ ဘဂ၀ါသည္၊ ဒြါရာ၀တီ၊ ျပည္ဆီသို႔ဖယ္၊ ႂကြတံုေပ၏။ ႀကီးေတဇာသံ၊ ဘုန္းကံေတာ္လင္း၊ ဇမၺဴခ်င္းသား၊
၃။ မင္းဓိပတိ၊ သူရိယစႏၵ၊ သာသနဒါယကာ၊ ထိုရာဇာသည္၊ မဟာမုနိ၊ ထြန္းညီးေျပာင္လႊတ္၊ ဆင္းထုျမတ္ကို၊ ျဖည့္၀တ္နိညဥ့္၊ ဓေလ့ျပဳျပဳ၊ ေကာင္းမႈထပ္ေလာင္း၊ ဆုေတာ္ေတာင္းလွ်က္၊
၄။ အေပါင္းျပည္သား၊ ပုညပြားေအာင္၊ တရားသျဖင့္၊ သၿဂိဳဟ္ပင့္လွ်က္၊ မင္းက်င့္မမွား၊ ေပ်ာ္စံစား၍၊ ေျဖာင့္ေသာတသီး၊ နတ္ရြာမွီးမူ၊ သားႀကီးနာမ၊ သူရိယဓိပတိ၊ အမည္ဟိလွ်က္၊ ဘုမၼိျပည္ပိုင္၊
၅။ ဘရာထိုင္၍၊ ရိပ္ၿမိဳင္စမၸယ္၊ သားၿမီးေထြလွ်က္၊ ဆက္ႏြယ္စိုင္လာ၊ သူရိယေကတု၊ မင္းဟုသကၠ်၊ ခတၱိယ႐ို႕၊ ဓည၀တီ၊ ၿမိဳ႕ဌာနီ၌၊ လီလီမင္းကား၊ ႏွစ္ဆယ္ငါးတည္း၊
၆။ စံစားရွည္ၾကာ၊ ခုႏွစ္ရာဆယ္၊ ေျခာက္ႏွစ္ကယ္၏။ ေနာက္၀ယ္ႏွံမ့္သိ၊ ေ၀သာလိတြင္၊ သူရိယတၪၥႏၵရား၊ စေသာအားျဖင့္၊ ေနာက္ကားပဲျဖဴ၊ မင္းမူေနာက္ေႏွာင္း၊ ယိုးေခ်ာင္းနံေယာင္၊
၇။ သပိတ္ေတာင္၌၊ တန္းေဆာင္သမုဒ္၊ စႏၵဂုတ္ဟု၊ မင္းလုပ္သည္ျဖစ္၊ တဆယ့္သွ်စ္ႏွင့္၊ တြက္စစ္ရြီျပ၊ နန္းစံခ်မူ၊ ေလးရာ့သံုးဆယ္၊ စြန္းသည္သံုးႏွစ္၊ ေပါင္းျဖစ္ၿမိဳ႕သက္၊ မင္းဆယ္ဆက္႐ို႕၊ တလွစ္စံလွ်က္၊
၈။ စမၸ၀က္၌၊ မင္းဆက္ျပလွ်င္၊ ငမင္းငတံု၊ အစ႐ံုလွ်က္၊ ေနာက္တံုမည္ဟိ၊ မင္းပတိေရာက္၊ ထီးေအာက္စံစား၊ ဆယ့္ငါးမင္းဆက္၊ ၿမိဳ႕သက္မွာမူ၊ စရာန၀၊ အက္လွ်င္က်၏။ ထိုမွနန္းအိမ္၊

(ေက) ေၾကာ

(ေက) ေၾကာ

၁။ ၿမီေတာ္ဆန္းလွ်က္၊ ဆန္႔တန္း႐ႈေမွ်ာ္၊ ၾကည့္လတ္ေသာ္လွ်င္၊ ႐ုုပ္ေတာ္မုနိ၊ သက္ဟိသဖြယ္၊ ၀ိညာဥ္တြယ္သို႔၊ ဘုန္းႂကြယ္ထြတ္ထား၊ ေနာင္ဘုရားကို၊ လား၍ရွိဆီး၊ ခရီးဦးႀကိဳ၊ ဆိုလိုေသာေယာင္၊
၂။ ျမတ္ဘုန္းေခါင္၏၊ ဂုဏ္ေဆာင္ေတေဇာ္၊ တန္းခိုးေတာ္ေၾကာင့္၊ ႐ႈေမွ်ာ္ခုခု၊ ထလုထခ်င္၊ ထိုအသြင္ကို၊ ျမင္လတ္တံုေသာ္၊ စိေႏၱေယာ္သည္၊ ၿခီေတာ္ရပ္တန္႔၊ လက္ေတာ္ဆန္႔လွ်က္၊ တားဟန္႔ျမစ္ေတာ္မူလတ္တည္း။  ။
၃။ တားဟန္႔ျမစ္ေတာ္၊ မူလတ္ေသာခါ၊ ရတနာေကာင္း၊ မ်ားစြာေပါင္းလွ်က္၊ သြန္းေလာင္းပံုစံ၊ သိၾကားဖန္၍၊ ငါ့ဟန္႐ုုပ္ေတာ္၊ လြန္သင့္ေလွ်ာ္သည္၊ ညီေတာ္ေရာင္ညီး၊ ျမတ္မုနိဟု၊ ဂုဏ္ဟိႏံွမ့္ၾကား၊ ငါဘုရားသည္၊
၄။ သက္အားသွ်စ္ဆယ္၊ အရြယ္ေရာက္လာ၊ မ်ားမၾကာလွ်င္၊ နိဗၺာန္၀င္လိမ့္၊ ငါ့သြင္ပံုထား၊ ငါ့ကိုယ္စားသည္၊ ထင္ရွားေရာင္လႊတ္၊ လူနတ္ဆုရြယ္၊ အကိုးကြယ္ကို၊ ငါ့ႏွယ္ခံကာ၊
၅။ သာသနာသည္၊ ျမင့္ၾကာမ်ားေျမာင္၊ ႏွစ္ငါးေထာင္သည္၊ ရွည္ေအာင္တည္ရစ္၊ ငါ့ညီစစ္ဟု၊ ဖြင့္လွစ္သံေတာ္၊ ဗ်ာဒိတ္ေဖာ္၍၊ ထိုေရာ္အခါ၊ သူရိယစႏၵ၊ ၀မ္းေျမာက္လွ၍၊
၆။ နရသခင္၊ ေဇာရႊင္ၾကည္ျဖဴ၊ ဆြမ္းကပ္လွဴေသာ္၊ နတ္လူ႐ို႕ထီး၊ ဘုန္းပီးၿပီးခါ၊ မစၦိမာ၀ယ္၊ သာ၀တိၳျပည္၊ စိုးသည္ရာဇ၊ ေကာသလသည္၊ ဗုဒၶကိုယ္စား၊ တည္ထားသင့္ေၾကာင္း၊
၇။ ေလွ်ာက္ေတာင္းပန္မူ၊ စႏၵကူဟု၊ မႊီးၾကဴနံ႔ထြက္၊ သရကၡံသစ္၊ အႏွစ္ျဖင့္ထူး၊ ႐ုုပ္ဆင္းထုကို၊ ျပဳၿပီးေသာခါ၊ ေဒသနာႏွင့္၊ ျခင္းရာမျပား၊ ထူးမျခားပင္၊ ဘုရားသွ်င္ေစာ၊ တရားေဟာက၊ နာေသာလူနတ္၊ ပရိႆတ္႐ို႕၊
၈။ အကြၽတ္ဓမၼ၊ ရကုန္ၾက၏။ မ်ားထနတ္လူ၊ တိုင္းျပည္သူလည္း၊ ႏွစ္ဆူဘုရား၊ ျဖစ္သည္ကားတည္း၊ ကိုယ္စားအားလွ်င္၊ ဤပင္သတၱဳ၊ သပၸညဳဟု၊ ၾကည့္႐ႈႏိႈင္းရွိ၊ မွန္းမသိေအာင္၊ ညီးေျပာင္ေျပာင္တည့္။

(ကူ) ရင္

(ကူ) ရင္

၁။ သယမၻဴႏွင့္၊ ပံုတူသ႑န္၊ တဆံမယိမ္း၊ မတိမ္းညီညာ၊ စံုအဂၤါျဖင့္၊ ေကာဇာေရာက္ထ၊ တရာ့ေလးဆယ္၊ စြန္း၀ယ္ခုႏွစ္၊ ႀကိးဳထစ္သံျပဳ၊ မိုးဥတုသည္၊ ကုန္လုခါနီး၊ ထြန္းညီးေရာင္လႊတ္၊
၂။ နကၡတ္လွ်ံန္ျပာ၊ ၾကတၱိကာသည္၊ ေရာင္၀ါေတာက္ပ၊ တန္းေဆာင္လ၏၊ ဆန္းစတက္သစ္၊ ခုႏွစ္ရက္မွာ၊ နိဇီ၀ါတြင္၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ ကိုယ္စား႐ုုပ္ႀကီး၊ သြန္းလုပ္ၿပီးမူ၊ ညီးညီးေျပာင္ေျပာင္၊ အေရာင္လွပ္လွပ္၊ တန္းခိုးလႊတ္ေသာ္၊
၃။ မ်ားနတ္ျဗဟၼာ၊ စု႐ုုံမ္းလာ၍၊ ျမတ္စြာထြတ္တင္၊ ေဗာဓိပင္၌၊ ညာဏ္ျမင္ခါသို႔၊ နတ္လူ႐ို႕မူ၊ ႏွစ္လို႔ဖူးေမွ်ာ္၊ ပူေဇာ္ေသာင္းသဲ၊ ျဖန္႔ၾကဲေျဖာက္ေျဖာက္၊ ေပါက္ေပါက္ျပည့္လွ်န္း၊ နတ္ပန္းၿဖိဳးၿဖိဳး၊ ရြာသည့္မိုးသို႔၊
၄။ မႈတ္ႀကိဳးသံေညာင္း၊ နတ္စည္ေစာင္းႏွင့္၊ လူေပါင္းအားႀကီး၊ သီးသီးထိုက္ထိုက္၊ ကြၽီးေၾကာ္ခိုက္ကို၊ ေသာင္းထိုက္ျဖဳတ္ျဖဳတ္၊ ငလ်င္လႈပ္သည္၊ အုပ္အုပ္ပဲ့တင္နမိတ္တည္း။  ။
၅။ နမိတ္ဦးဦး၊ ထူးထူးျပလာ၊ ဗ်ာဒိဟာ႐ို႕၊ ရာဇဘုရင္၊ တက္တက္ျမင္က၊ ျမတ္သွ်င္မကိုဋ္၊ ၿခီေတာ္၌ပင္၊ ဦးခိုက္၀ပ္စင္း၊ သဒၶါျပင္း၍၊ ျဖစ္ျခင္းပီတိ၊
၆။ ဂြမ္းဆီထိသို႔၊ ေပ်ာင္းအိဖိန္႔ဖိန္႔၊ ကိုယ္လံုးစိမ့္လွ်က္၊ ၿငိမ့္ကာမိန္႔ေမာ၊ ဘ၀င္ေဇာျဖင့္၊ ဟိေသာခါသည္၊ သတိတည္၍၊ စိတ္ၾကည္လတ္ေသာ္၊ ႐ုုပ္ထုေတာ္ကို၊ ပူေဇာ္ႏွစ္သက္၊ ပလ’င္ထက္သို႔၊
၇။ တင္လွ်က္ထားကာ၊ ရတနာေရာင္၊ လင္းေျပာင္ညီးညီး၊ သိမ္ေတာ္ႀကီးဟု၊ လုပ္ၿပီးေျပျပစ္၊ စုလစ္မြန္းခြၽန္၊ စီမြန္လုံမ္းခ်ံဳ၊ တန္းဆာစံုလွ်က္၊ ဘံုအဆင့္ဆင့္၊ လွတင့္ထူးျမတ္၊ ေက်ာင္းျပႆဒ္ႏွင့္၊
၈။ ေလွ်ာက္ပတ္စီသား၊ လွဴတည္ထား၍၊ ဘုရားျမတ္သွ်င္၊ ႂကြစီခ်င္ဟု၊ ေလွ်ာက္တင္ျပန္ေသာ္၊ ျမတ္ဇိေနာ္သည္၊ ႂကြေတာ္မူခါ၊ မင္းရာဇာလည္း၊ တန္းဆာဆင္ၿပီး၊ လမ္းခရီးျဖင့္၊ ထြန္းညီးေရာင္ရႊန္း၊

(ကူ) ေၾကာ

(ကူ) ေၾကာ

၁။ ျမင့္စြာအဓြန္႔၊ တည္လတၱံ႕ေၾကာင္း၊ ေကာင္းအံမ့္မိန္႔သံ၊ ပဋိညာဏ္ျဖင့္၊ ၀န္ခံလီက၊ ရႊင္ေဇာဆူ၍၊ နရသာမိ၊ မင္းဘုန္းဟိသည္၊ မ်ားဘိဥစၥာ၊ ရတနာေရ၊ ကိုးကုေဋကို၊ ယူေစၿပီးတံု၊ စုပ်ာပံုလွ်က္၊ သံုးပံုမွန္ကင္း၊
၂။ တရားမင္းအား၊ ေလွ်ာက္တင္ၾကားေသာ္၊ ဘုရားျမတ္စြာ၊ သမၺဳဒၶါလည္း၊ ေဒ၀ါမည္ျခင္း၊ သိၾကားမင္းကို၊ ထံရင္းသို႕ယူ၊ ေခၚေတာ္မူလွ်က္၊ ငါ့တူပံုျပဳ၊ ငါ့႐ုုပ္ထုလွ်င္၊ ေပါင္းစုပစၥည္း၊
၃။ ဤမွတည္းျဖင့္၊ ငါ့နည္းျဖစ္စီ၊ သြန္းလုပ္လီဟု၊ လူ႔ဆြီသွ်င္ခ်စ္၊ ခုႏွစ္လက္ခုပ္၊ ကိုင္အုပ္ကာလံုမ္း၊ ယူက်ံဳးၿပီးေသာ္၊ မိုးနတ္ေက်ာ္အား၊ အပ္ေတာ္မူက၊ ၀ါသ၀လည္း၊ ၀င္းပေရာင္ေမာင္း၊
၄။ ေရႊပန္းေတာင္းျဖင့္၊ ၫြတ္ေပ်ာင္းခံတံု၊ ၀ိသၾကံဳႏွင့္၊ တူစံုလြယ္ကူ၊ ျမတ္ဆင္ျဖဴထက္၊ တင္ယူဆင့္တိုး၊ ထီးျဖဴမိုးလွ်က္၊ ျမတ္ႏိုးေဒသ၊ ႐ႈကုမ္ၾက၍၊ ဓည၀တီ၊ ၿမိဳ႕ဆီမေျဖာင့္၊
၅။ ရွိေတာင္ေထာင့္၀ယ္၊ နတ္ေစာင့္ဘုမၼိ၊ သီရိဂုတ္ေတာင္၊ ဗြီေခါင္ထိပ္ထက္၊ တည္ရာတြက္လွ်က္၊ ၿပိဳးျပက္ေရာင္လႊတ္၊ မ႑ပ္စီရင္၊
၆။ တန္းဆာဆင္သည္၊ ထြက္၀င္လူပံုနတ္ေပါင္းတည္း။  ။ လူပံုနတ္ေပါင္း၊ ေသာင္းေသာင္းသဲသဲ၊ နတ္ပဲြျပဳလုပ္၊ တီးမႈတ္ၿငိမ့္ၿငိမ့္၊ ပဲ့တင္ထိန္႔မွ်၊ ၿခိမ့္ၿခိမ့္အုမ္းအုမ္း၊ တ႐ံုုမ္း႐ုုံမ္းႏွင့္၊ ျခံဳမ္းျခံဳမ္းသံျမည္၊ လူနတ္စည္႐ို႕၊ ပတ္လည္သံထြက္၊ ခုႏွစ္ရက္တိုင္၊
၇။ အဆိုင္ဆိုင္လွ်င္၊ ၿမိဳင္ၿမိဳင္သီက၊ ငါး၀ပၪၥင္၊ တီးသံလြင္ျဖင့္၊ ေပ်ာ္ရႊင္သီးသီး၊ ပဲြႀကီးခင္းခင္း၊ သြန္းစိုင္တြင္း၀ယ္၊ မင္းထက္မင္းဖ်ား၊ ျမတ္ဘုရားအား၊ ေလွ်ာက္ၾကားေပလွ်င္၊
၈။ သံုးလူ႔သွ်င္လည္း၊ ေရႊရင္ေတာ္ေငြ႕၊ ယူေပြ႕လက္ခုပ္၊ ထိုမွာအုပ္လွ်က္၊ ငါ့႐ုုပ္ေတာ္ႀကီး၊ အၿပီးငါ့ႏွယ္၊ တင့္တယ္ေျပျပစ္၊ ယခုျဖစ္၍၊ အႏွစ္ျမင့္ရွည္၊ တည္ရစ္ေပဟု၊ မိန္႔ေပလတ္မူ၊

(ကု) ရင္

(ကု) ရင္

၁။ ျမတ္ေစာထီးလည္း၊ သီးသီးေထရ္ပ်ံ၊ အရဟံႏွင့္၊ ေကာင္းမြန္ဣေႁႏၵ၊ ၿငိမ္သက္တည္၏။ ေရႊျပည္သခင္၊ ထီးနန္းသွ်င္လည္း၊ စီရင္ေကာင္းမြန္၊ သေလးဆန္၌၊ ႏို႔သြန္ေလာင္းျဖည့္၊ မထည့္ရီစက္၊ ႏို႔သက္သက္တိ၊
၂။ ေလာင္းခ်က္ဂဏွာ၊ ထိုၾသဇာႏွင့္၊ ရသာထူးျခား၊ အျပားျပားကို၊ ရႊင္အားႏွစ္သက္၊ မိမိလက္ျဖင့္၊ ကပ္လွ်က္ျမတ္ေလး၊ ဆြမ္းလုပ္ေကြၽး၏။ စည္းေ၀းေနာက္ပါ၊ အရိယာကို၊
၃။ မတ္ရာရာ႐ို႕၊ အစို႔စို႔မူ၊ ႏွစ္လို႔ၾကည္ျဖဴ၊ လုပ္ေကြၽးလွဴ၏။ နတ္လူ႐ို႕ထီး၊ ဘုန္းပီးၿပီးေသာ္၊ မင္းႀကီးကစ၊ ထိုမွမူးမတ္၊ ပရိႆတ္အား၊ ေလွ်ာက္ပတ္သာေမာ၊ တရားေဟာ၏။
၄။ မင္းေစာမဟာ၊ ထိုရာဇာလည္း၊ သဒၶါလြန္ကဲ၊ မေရာင့္ရဲသည္၊ ၀မ္းထဲပီတိစိမ့္သတည္း။  ။ ၀မ္းထဲပီတိ၊ ႏွစ္သက္ဘိ၍၊
၅။ သူရိယစႏၵာ၊ မင္းမဟာမူ၊ ထိပ္မွာလက္ေျမႇာက္၊ ဤသို႔ေလွ်ာက္၏၊ ႏွစ္ေယာက္မတြင္၊ ဘံုသံုးခြင္၀ယ္၊ မျမင္ဖက္တု၊ သပၸညဳဟု၊ ယခုကြၽႏု္ပ္၊ ျမတ္ေခါင္ခ်ဳပ္အား၊
၆။ လက္အုပ္ေဖာ္ေဖာ္၊ ပူေဇာ္၀ႏၵန၊ ဖူးတြိရသည္၊ မ၀မွတ္စဲြ၊ မေရာင့္ရဲခယ့္၊ အမ့္အဲမႏိုင္၊ နိဗၺာန္ပိုင္သည္၊ ခ႐ိုင္နီျငား၊ တိုင္းတပါးသို႔၊ ႂကြလားေပမူ၊ ေသာကထူလိမ့္၊ အယူစိတ္ၾကည္၊
၇။ သတိတည္ေအာင္၊ သံုးမည္လူ႔ဖ်ား၊ ျမတ္ဘုရားႏွင့္၊ မျပားမယြင္း၊ ႐ုုပ္ေတာ္ဆင္းဟု၊ ခပင္းပတ္ကံုမ္း၊ လူအားလံုမ္း႐ို႕၊ စု႐ံုုမ္းဦးခ်၊ ကိုးကြယ္ရေအာင္၊ ဗုဒၶထြတ္ေခါင္၊ ငါးမာရ္ေအာင္သည္၊
၈။ လူ႔ေဘာင္ႀကီးမား၊ ကြၽႏု္ပ္အားကို၊ သနားသျဖင့္၊ ထားသင့္ပါေၾကာင္း၊ အခြင့္ေတာင္းေသာ္၊ ေရာင္ေမာင္းလင္းထိန္၊ မာရဇိန္လည္း၊ ခ်င့္ခ်ိန္ညာဏ္ေတာ္၊ ၾကည့္႐ႈေမွ်ာ္မူ၊ ေနာင္ေသာ္ရွည္ၾကာ၊ သာသနာသည္၊

(ကု) ေၾကာ

(ကု) ေၾကာ

၁။ ကိုယ္အားပင္ပန္း၊ ခႏၶာႏြမ္းက၊ စခန္းခ်ရည္၊ ပဲြေတာ္တည္မူ၊ စားသည္ထမင္း၊ ေရာက္ခ်င္ျပင္း၍၊ မဲဟင္းတစိ၊ မစားမိတည္း။ သတိေဆာင္ကာ၊ လားသည္ခါတြင္၊ ဗိုလ္ပါခ်င္းစပ္၊ ထူထပ္ညံညံ၊
၂။ အသံမစဲ၊ သဲသဲအုမ္းအုမ္း၊ တ႐ုုမ္း႐ုုမ္းႏွင့္၊ ျပင္လုမ္းႁပြန္းႁပြန္း၊ ျပည့္တင္းက်န္းေၾကာင့္၊ ျမံဳလႊမ္းဖုံမ္းအုပ္၊ ၿမီမႈန္႔ခ်ဳပ္က၊ ကဲဆုပ္မေပါက္၊ ေတာင္ေျမာက္၀န္းက်င္၊ မျမင္တံုက၊ လမ္းမရေသာ္၊ ဗုဒၶသို႔ရြယ္၊ ရွိကိုးကြယ္မူ၊
၃။ ဘုန္းႂကြယ္ေခါင္ထြတ္၊ ဘုရားျမတ္သည္၊ ေရာင္လႊတ္ခါတံု၊ အကုန္လင္းဘိ၊ လမ္းစမ္းသိလွ်က္၊ ရႊင္ဘိလ်င္ျပင္း၊ လားလီလွ်င္းေသာ္၊ ၿခီရင္းေတာ္၌၊ ဦးေခါင္းဆိုက္၍၊ လက္ခိုက္႐ိုက်ိဳး၊
၄။ လြန္ျမတ္ႏိုးလွ်က္၊ ရွိခိုး၀မ္းေျမာက္၊ ပန္းေပါက္ေပါက္ျဖင့္၊ ခ်ီေျမႇာက္ပူေဇာ္၊ ျပဳၾကေသာ္လွ်င္၊ မိန္႔ေတာ္ႁမြက္ဟ၊ တရားျပသည္၊ ဓမၼရစီေသာေၾကာင့္တည္း။  ။
၅။ ဓမၼရေဇ၊ အစိေႏၵလွ်င္၊ ေဟာေပမိန္႔ၾကား၊ ထိုတရားကို၊ ခ်မ္းနား၀င္ထ၊ ပီတိ၀၍၊ နရသခင္၊ ထိုျပည္သွ်င္သည္၊ ဦးတင္တဖန္၊ ေလွ်ာက္ေတာင္းပန္၏။ အကြၽႏု္ပ္သည္၊
၆။ ျမတ္သံုးမည္ကို၊ ၾကည္ၾကည္ၫိုၫို၊ ဆြမ္းလွဴလို၍၊ ပုဂၢိဳလ္ထိပ္စု၊ သပၸညဳသည္၊ ယခုေနာက္ပါ၊ ရဟႏၲာႏွင့္၊ မဟာဘုန္းထြန္း၊ ကြၽႏု္ပ္နန္းသို႔၊ ႂကြျမန္းေတာ္မူ၊ သယမၻဴဟု၊ ၾကည္ျဖဴေသာစိတ္၊ ပင့္ဖိတ္ခယ့္ၿပီး၊
ရ။ မင္းႀကီးအလွ်င္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္က၊ ျမတ္သွ်င္လူ႔ထြတ္၊ နတ္ထက္နတ္လွ်င္၊ ျပႆဒ္ယာဥ္ေဆာင္၊ ညီးေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္၊ ေျခာက္ေရာင္ေတာ္လင္း၊ သံုးလူ႔မင္းသည္၊ ေျဖာင့္စင္းႂကြယြန္း၊ လီသာနန္း၌၊
၈။ ေတာက္ထြန္းေရာင္ျမစ္၊ ေရႊစက္ဆိုက္က၊ အလိုက္သိျခင္း၊ ျပည္သွ်င္မင္းလွ်င္၊ ျမတ္ျခင္းနီရာ၊ ဆန္းၾကည္စြာကို၊ ပ်င္ကာထားၿပီး၊

(ကီ) ရင္

(ကီ) ရင္

၁။ သြန္းလုပ္ၿပီးခါ၊ မဟာမုနိ၊ မည္ဟိထင္ရွား၊ ငါ့ကိုယ္စားလွ်င္၊ တည္ထားလတ္အံ့။ ရပ္တန္႕ခါမွီ၊ အခုနီသား၊ ၿဖိဳး၀ီေမာက္စြာ၊ ေသလာဂီရိ၊ ျမင့္ဘိၫို႔ေမွာင္၊
၂။ ဤသည္ေတာင္၌၊ ယေခါင္ရွိဇာတ္၊ ပန္းပြတ္သမား၊ ျဖစ္ခယ့္ျငား၍၊ ေနာက္ကားနိဗၺာန္၊ ငါလြန္ေသာခါ၊ ငါ့ခႏၶာမွ၊ ေျခာက္ျဖာေရာင္လႊတ္၊ ေက်ာက္႐ိုးဓါတ္သည္၊ တည္လတ္ထင္ေပၚ၊
၃။ ေက်ာက္ေတာ္ေစတီ၊ ေခၚညီအႏံွမ့္၊ တြင္လတၱံ႕ဟု၊ မိန္႔ၫြန္႔ေဖာ္ျပ၊ ထိုမွစ၍၊ ေဒသပတ္လည္၊ ဤတိုင္းျပည္၌၊ က်င္လည္ေတာ္ဖူး၊ ထူးထူးအရပ္၊ ကိန္း၀ပ္အံ့သည္၊
၄။ ဓါတ္မည္မည္ကို၊ ႏႈတ္ျခည္စကား၊ ဗ်ာဒိတ္ၾကားက၊ ဘုရားတန္းခိုး၊ ဘုန္းေတာ္တိုးလွ်က္၊ ထစ္ႀကိဳးပဲ့တင္၊ ငလ်င္သိမ့္သိမ့္၊ ေတာ္ႀကိမ့္ႀကိမ့္ႏွင့္၊ ၿငိမ့္ၿငိမ့္သံၿခိမ္း၊
၅။ ဒိသာဟိန္းသည္၊ ေၾကာက္ႀကီးဘနန္းျဖစ္သတည္း။  ။ ေၾကာက္ဖြယ္ေသာတိတ္၊ ထိုနမိတ္ေၾကာင့္၊ လန္႔ထိတ္အံုမ္းအုံမ္း၊ တ႐ုုံမ္း႐ုုံမ္းလွ်င္၊ ျပည္လုံမ္းရွိက၊
၆။ နရသခင္၊ ေရႊျပည္သွ်င္လည္း၊ ေဗဒင္ျမင္သိ၊ ပေရာဟိႏွင့္၊ ပ႑ိေျမႇာက္စား၊ မူးမတ္မ်ားကို၊ ေၾကာင္းလွ်ားသိရီး၊ စီးစစ္မီးေသာ္၊ ကြာ၀ီးခရီး၊ နတ္ယာဥ္စီးလွ်က္၊ ဘုန္းႀကီးမုနိန္၊
၇။ မာရဇိန္သည္၊ ျမဟိန္ၫို႔ေမွာင္၊ ေသလာေတာင္၌၊ မ်ားေျမာင္သဃၤာ၊ ရဟႏၱာႏွင့္၊ ႂကြလာေသာတိတ္၊ နမိတ္မွန္ေၾကာင္း၊ ေလွ်ာက္လီေသွ်ာင္းေသာ္၊ အေၾကာင္းစကား၊ ျမတ္ဘုရားဟု၊ ၾကားေသာ္ခန၊
၈။ ထိုမင္းလွသည္၊ ထႂကြလွ်င္ပင္၊ ဖူးျမင္ခ်င္ေၾကာင့္၊ ဆင္ျမင္းမစီး၊ ျဖဴထီးမေဆာင္း၊ မူးမတ္ေပါင္းႏွင့္၊ ပန္းေကာင္းနံသာ၊ လက္စဲြကာျဖင့္၊ လွ်င္စြာလွမ္းႂကြား၊ ခ်ီႂကြလားေသာ္၊

(ကီ) ေၾကာ

(ကီ) ေၾကာ

၁။ ဘုန္းကံႀကီးျခင္း၊ ထိုသည္မင္းလွ်င္၊ နန္းတြင္းစံေပ်ာ္၊ မူခါေသာ္၌၊ ၿပိဳင္ေဖာ္မဟိ၊ သေမၻာဓိလည္း၊ မ်ားဘိသဃၤာ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္၊ အာကာခရီး၊ ယာဥ္ရွင္စီးလွ်က္၊ ျပည္ႀကီးသမိုင္း၊ ရခိုင္တိုင္းသို႔၊
၂။ ဆိုင္းဆိုင္းမတ္မတ္၊ ႂကြတံုလတ္၍၊ ပညတ္သညာ၊ ေသလာဂီရိ၊ မည္ဟိေတာင္ၫြန္႔၊ ကိုယ္ေတာ္တန္႔သည္၊ ေရာင္ကြန္႔ေျခာက္သြယ္ထိန္ညီးတည္း။  ။ ညီးညီးေျပာင္ေျပာင္
၃။ ေျခာက္မည္ေရာင္ျဖင့္၊ ထိုေတာင္ထိပ္ဖ်ား၊ ရပ္တန္႔နားလွ်က္၊ ဘုရားစိုင္လာ၊ ဓမၼတာျဖင့္၊ ဒိသာ၀န္းလွည့္၊ ႐ႈၾကည့္လတ္လွ်င္၊ ယခင္ရွိက်ဴး၊ ျဖစ္ဖူးဌာန၊ ေဒသမိႈင္းၫို႔၊ အရပ္႐ို႕ကို၊
၄။ သို႔သို႔ဆင္ျခင္၊ သိျမင္တူ႐ူ၊ ျပဳံ႕ေတာ္မူက၊ ေလးဆူဒႏၵ၊ စြယ္ေတာ္မွသည္၊ တာလသဖြယ္၊ ထန္းလံုးႏွယ္လွ်င္၊ ေရာင္သြယ္လက္လက္၊ ၿပီးထြက္လတ္ခါ၊
၅။ အာနႏၵာသည္၊ သိသာေျခငံ၊ ေလွ်ာက္ေတာင္းပန္က၊ မိန္႔သံက်ဴးေက်ာ္၊ ဤသို႔ေဖာ္၏၊ ညီေတာ္မွတ္တည္၊ ဤတိုင္းျပည္မူ၊ ပတ္လည္ထူးဆန္း၊ ေရႊဘံုနန္း႐ို႕၊
၆။ ေျမာက္ထြန္းသမိုင္း၊ ကြၽန္းကိုင္း၀ွန္းက်ယ္၊ ကြင္းျပင္လယ္ျဖင့္၊ ဆန္းၾကည္သာေမာ၊ စာရီေပါအံ့၊ ေရာေႏွာမစြက္၊ ဆန္သက္သက္႐ို႕၊ ၿမိန္ယွက္ၾသဇာ၊ ျဖစ္ျခင္းရာေၾကာင့္၊
၇။ ျမတ္စြာအမ်ား၊ ရွိဘုရား႐ို႕၊ စကားမိန္႔ၫႊန္း၊ ခ်ီမႊမ္းကုမ္ၾက၊ ဓည၀တီ၊ မည္ခယ့္ၿပီတည္း၊ ငါ့ညီေထရ္မြန္၊ သွ်င္အာနန္ေလ၊ ရွိလြန္ေသာခါ၊ ငါျမတ္စြာသည္၊ ေ၀သာလိတြင္၊ ဂုဏ္တင္ႏွံမ့္သိ၊
၈။ ပေရာဟိဟု၊ ပ႑ိအင္ျပည့္၊ တပည့္ေျခာက္ေသာင္း၊ ေရြေဖာ္ေပါင္းႏွင့္၊ သူေကာင္းတဇစ္၊ ထိုမွာျဖစ္၍၊ ေျပျပစ္ပံုစံ၊ ငါ့သ႑န္ႏွင့္၊ တဆံမယုတ္၊

(ကိ) ရင္

(ကိ) ရင္

၁။ ေတာလားရွာမွီး၊ သင္းႀကီးေအာင္လာ၊ ၿမိဳတြိလာ၍၊ ယူကာပိုက္ထြီး၊ သားျပဳမြီးက၊ လူရီးသတၱိ၊ ေျမာက္သည္ဟိမူ၊ မိမိရင္တြင္း၊ သမီးရင္းႏွင့္၊ ေဆာက္ႏွင္းတံုျပဳ၊ မာရယုဟု၊ ၀န္းစုခစား၊ စြမ္းအားထင္ေပၚ၊
၂။ ပညာေက်ာ္၏။ ထိုေရာ္အခါ၊ ျပည္မွာဖီးမ်ား၊ ဘီလူးစား၍၊ ပ်က္ျပားလီဘိ၊ မင္းမဟိေၾကာင့္၊ ေ၀းရိေစာင္မာန္၊ ဘီလူးရန္ကို၊ ပါယ္လွန္ေအာင္ျမင္၊ ရွိဘုရင္၏၊
၃။ နန္းတြင္ရွိထ၊ သမီးလွႏွင့္၊ ရာဇဘိသိက္၊ ဆတ္တံဆိပ္ျဖင့္၊ ျဖဴရိပ္ေဆာင္းကာ၊ သီရိမာ၏၊ ျမစ္ညာေဒသ၊ ၿမိဳ႕ရာခ်လွ်က္၊ ဓည၀တီ၊ ေအာင္ခန္းခ်ီ၍၊ သိင္ဂီ၀င္းေတာက္၊ ေရႊနန္းေဆာက္သည္၊
၄။ မင္းေျမာက္ေအာင္စည္႐ိုက္ၿခိမ့္တည္း။  ။ ေအာင္စည္ထစ္ႀကိဳး၊ ဘုန္းေတာ္တိုးလွ်က္၊ တန္ခိုးအႏံွမ့္၊ ထိုထိုျပန္႕၍၊ ရန္ၫြန္႔မေပၚ၊ ေရႊနန္းေတာ္ထက္၊ စံေပ်ာ္မင္းျပဳ၊
၅။ မာရယုသည္၊ ေျပာင္းစုတိေနာက္၊ သားၿမီးေလွ်ာက္လွ်က္၊ ထီးေအာက္စမၸယ္၊ ငါးဆယ္မက၊ ေလးေယာက္က်မွာ၊ ကံရာဇာသည္၊ ျဖစ္လွာႏြယ္ေျမာက္၊ ႏွစ္ဆယ္ေျခာက္တည့္။
၆။ ထို႔ေနာက္ႏွံမ့္သိ၊ ဘုန္းေတာ္ဟိသည့္၊ သီရိရာဇာ၊ မင္းမဟာ၏၊ ေတာင္ညာနန္းစံ၊ ကုမၼာရံဟု၊ နာမံေဒ၀ီ၊ မေဟသီ၌၊ တိထီမာသ၊ ျပာသိုလ၏၊ ျပည့္ထနိတြင္၊ နီ၀င္လုဆဲ၊
၇။ ရဲရဲေရာင္ျဖာ၊ စႏၵရာသည္၊ ေပၚလာထြက္တံု၊ လဘံုနီအိမ္၊ ထြန္းပခ်ိန္ကို၊ ခ်မ္းၿငိမ္လြယ္ကူ၊ ဖြားေတာ္မူ၍၊ သူရိယာစႏၵ၊ အမည္ရလွ်က္၊ ေတဇဘုန္းလိႈင္၊ ဘရာထိုင္မူ၊ ဂႏိုင္သာေမာ၊ ေဟ၀န္ေတာမွ၊
၈။ ေကာင္းေသာေငြတူ၊ ဆင္ျဖဴကိုးစီး၊ သီးသီးေရာက္လာ၊ မူးမတ္မွာလည္း၊ မ်ားစြာတြက္ကိန္း၊ တသိန္းေျမာက္ေပ၊ ရံႃခြီေရြတည့္၊ နန္းေနၿမီ့သွ်င္၊ မ်ားဘုရင္႐ို႕၊ ခ၀င္က်ိဳးႏြံ၊ ကြၽန္ေတာ္ခံသား၊

(ကိ) ေၾကာ

(ကိ) ေၾကာ

၁။ ဆက္ခံမင္းေလာင္း၊ သားေကာင္းမျဖစ္၊ သမီးစစ္သာ၊ က်ိန္းရစ္သျဖင့္၊ ထီးႏွင့္တန္သည္၊ မတန္သည္ကို၊ တိုင္းျပည္စကၡဳ၊ မတ္တစု႐ို႕၊ ၾကည့္႐ႈအတြင္း၊ သတင္းစကား၊ ၾကားသိျငားေသာ္၊ ပင့္ေခၚေထာက္လွန္း၊
၂။ စံုစမ္းၾကရာ၊ ပညာေျမာ္ျမင္၊ ဘုန္းကံသွ်င္ဟု၊ နန္းတင္လီက၊ ျဗဟၼဏလည္း၊ တူကြေနာက္ပါ၊ နတ္ဆင္း၀ါႏွင့္၊ ေ၀သာၿမိဳ႕ႀကီး၊ မင္းသမီးကို၊ ေဆာင္သီးရာထား၊ မိဖုရားဟု၊
၃။ ေျမႇာက္စားတင့္တယ္၊ ေပ်ာ္စမၸယ္၍၊ နန္းႏြယ္ဆက္စိုး၊ ထိုမင္းမ်ိဳးမူ၊ ထီး႐ိုးခံၾက၊ ဂစၦဘနဒီ၊ ျမစ္ဆီလက္ယာ၊ ၿမိဳ႕ရာတည္ခ်ဲ႕၊ ဘံုနန္းဖဲြ႕သား၊ ကိုးဆယ့္ကိုးၿမိဳ႕၊ လက္၀ဲသို႔လွ်င္၊ မခ်ိဳ႕လည္ေကာင္း၊ ၿမိဳ႕အေပါင္း၌၊
၄။ ထီးေဆာင္းႀကိမ္ႀကိမ္၊ အသမၻိန္ဟု၊ ဇနိႏၵရာဇ္၊ စိုင္ကာျဖစ္သည္၊ ႏြယ္သစ္ဆက္ကာဆက္ကာတည္း။    ။ ႏြယ္သစ္စိုင္ေလွ်ာက္၊ ျဖစ္ေျမာက္မ်ားေျမာင္၊
၅။ ျပည္တည္ေထာင္ေသာ္၊ ထို႔ေနာင္ဆက္မွီး၊ ၿမိဳ႕ကပၸီးမွ၊ အဇၨဳနသည္၊ တရားႏွစ္သက္၊ ေတာသို႔ထြက္၍၊ ၿမိဳင္နက္စိမ္းစို၊ ရဂံုခိုလွ်က္၊
၆။ ထိုထိုေျပာင္းလႊဲ၊ မျမဲေနရာ၊ ဤျမစ္ညာသို႔၊ ေရာက္လာလတ္က်င္၊ ၿပိဳင္ေညာင္ပင္ကို၊ မွီက်င္နီထ၊ ထိုကာလ၌၊ သက္မႏွင့္မူ၊ အတူႏွစ္သက္၊ ရွိအထက္က၊ မိတ္ဖက္အစစ္၊
၇။ ခင္ပြန္းျဖစ္၍၊ ၾကင္ခ်စ္သျဖင့္၊ သင့္တင့္ျခင္းေၾကာင့္၊ ဆံုၾကေပါင္းေသာ္၊ မင္းေလာင္းသေႏၶ၊ ထိုမွာတည္၏။ မိုးေစြထန္ျပင္း၊ လီခတ္ျခင္းေၾကာင့္၊ ျမစ္ရင္းမွျပတ္၊
၈။ ပင္လံုးကြၽတ္က၊ ထိုသက္မႀကီး၊ တက္ကာစီးလွ်က္၊ ခရီးရွည္စြာ၊ မွ်ိဳးတိုင္းပါက၊ ကိုင္းမွာၿငိတင္၊ ထိုတြင္သားဖြာ၊ ဘုန္းကံအားေၾကာင့္၊

(ကာ) ရင္

(ကာ) ရင္

၁။ ထိုသည္မင္း၏၊ သားရင္းအဟုတ္၊ ဥပၸသာဂရ၊ မင္းေပ်ာ္လွႏွင့္၊ သင့္ၾကေသာ္အား၊ ေယာက္်ားတဆယ္၊ ေႏွာင္းငယ္သမီး၊ ဖြား၍ၿပီးေသာ္၊ သားႀကီးညီေနာင္၊ လက္႐ံုးေထာင္လွ်က္
၂။ ၾကံေဆာင္ပတ္ကုံမ္း၊ ဇမၺဴလုံမ္းကို၊ ခြန္က်ံဳးရလွ်င္၊ တန္းခိုးထင္သား၊ ၿမိဳ႕ရွင္ေက်ာ္ညာ၊ ဒြါရာ၀တီ၊ ျပည္ပူရီဟု၊ ရံမွီလက္ျပံ၊ ၀ဲပ်ံနီျခင္း၊ သတင္းအေလွ်ာက္၊ ခ်ီလာေရာက္ေသာ္၊
၃။ ၿမိဳ႕ေပ်ာက္လီက၊ စံုစမ္းၾကမူ၊ ေတာရခ်မ္းေျမ့၊ ရေသ့အႁမြက္၊ ဆိုခ်က္ေ၀၀ုတ္၊ စကားငုတ္ေၾကာင့္၊ ၾကံလုတ္မွတ္စဲြ၊ သံျဖင့္တဲြလွ်က္၊ အျမဲေလးေထာင့္၊
၄။ ၿမိဳ႕ေစာင့္နီၾက၊ ယကၡေလးေကာင္၊ တန္းခိုးေထာင္အား၊ သန္းေခါင္ယံတြင္၊ စားဖြယ္ဆင္ေသာ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္အားႀကိဳက္၊ မြိေပ်ာ္ခိုက္ကို၊ ခ႐ိုက္အားႏွိတ္၊
၅။ သံကြင္းခ်ိတ္က၊ ျမဲႀကိတ္လကၡ်၊ ၿမိဳ႕ကိုရ၍၊ ထိုမွစသည္၊ ကာလရွည္ေအာင္၊ နာမည္ေဖာက္လႊဲ၊ ၿမိဳ႕သံတဲြဟု၊ မွတ္စဲြလုခြင္၊ ခုတိုင္တြင္သည္၊
၆။ ဘုရင္ရာဇဌာနီတည္း။  ။ ရာဇဌာနီ၊ နန္းသိင္ဂီမွ၊ ခြန္းဆီဇမၺဴ၊ ကြၽန္းလံုမ္းယူလွ်က္၊ မင္းမူေတာ္ျပဳ၊ ေအာင္ေဇယုျဖင့္၊ ၀ါသုေဒ၀၊ မင္းလွလက္ထက္၊ ၿမိဳ႕ျပည္ပ်က္၍၊
၇။ ၿပီးထြက္ၾကေသာ္၊ ႏွမေတာ္ဟု၊ နတ္ေလွ်ာ္႐ူပ၊ အၪၥနႏွင့္၊ ျဗဟၼသုႃႏၵီ၊ တူညီမကြာ၊ ဆရာပါ၏။ လမ္းမွာေဘးတြိ၊ မင္းစုတိေသာ္၊ ေနာက္ရွိယွဥ္မွီး၊ မင္းသမီးကို၊
၈။ ခရီးအတူ၊ ပုဏၰားယူ၍၊ လားမူနိျခား၊ ဒလက္ဖ်ား၌၊ တန္႔နားနီေသာ္၊ ထိုသေရာ္၌၊ တိုင္းေတာ္ခ႐ိုင္၊ နန္းပိုင္သာမိ၊ ေ၀သာလိတြင္၊ မဟိေဖာက္ျပန္၊ နတ္ရြာစံမူ၊

(ကာ) ေၾကာ

(ကာ) ေၾကာ

၁။ ခရီး၀ီးဆန္႔၊ ရွည္အထြန္႔ျဖင့္၊ လိမ္တြန္႔ေမာ္ျဖစ္၊ ပတ္ရစ္ဆက္သြယ္၊ က်ယ္ထက္က်ယ္လွ်င္၊ ပင္လယ္သို႔ေပါက္၊ သမုဒ္ေရာက္ေအာင္၊ ကမ္းေလွ်ာက္သစ္စိုင္၊

၂။ စပ္ယွဥ္ေပါင္းျမက္၊ ေခ်ာင္းတက္ႀကီးငယ္၊ ကြင္းလယ္ျပင္၀ွန္း၊ ကိုင္းကြၽန္းသာလွ၊ ဂစၦဘဟု၊ ျမစ္မကမ္းေလွ်ာက္၊ ေရႊနန္းေဆာက္လွ်က္၊ မင္းေျမႇာက္ထီးေဆာင္း၊ ဘုရင္ေပါင္း႐ို႕၊ သင့္ေၾကာင္းခြန္ထုပ္၊

၃။ ေကာက္ခံအုပ္လွ်က္၊ သိမ္းခ်ဳပ္နတ္တူ၊ စံၾကမူေသာ္၊ ဇမၺဴပတ္ကံုမ္း၊ လူအားလုံမ္းလည္း၊ မွီသံုးစဲြစား၊ ဆန္စပါးေၾကာင့္၊ အျခားတိုင္းမွည္၊ ထိုထိုျပည္မွ၊ ေရာက္သည္သေဘၤာ၊

၄။ ရီေၾကာထြက္၀င္၊ သယ္တင္မႏိုင္၊ ပုတ္႐ိုင္က်ီျပည့္၊ သြင္းထည့္ထားရာ၊ မဟာ၀ိဟႎက၊ နာမသတင္း၊ ေကာင္းနံမ့္သင္း၍၊ ခပင္းႏြယ္႐ိုး၊

၅။ အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ို႕၊ မွီကိုးသီးသီး၊ ေပ်ာ္မညီးသည္၊ တိုင္းႀကီးရခိုင္ျပည္လွ်င္တည္း။  ။ ရခိုင္နာမည္၊ ဤေရႊျပည္၌၊ ဦးတည္မည္ဟိ၊ သမုတၱိဟု၊ ဘုမၼိသခင္၊

၆။ တန္ခိုးထင္သည္၊ ဗုဒၶဂၤရ၊ ေလာကေခါင္ခ်ာ၊ မဟာသမတ္၊ မင္းျမတ္ပုေတၱာ၊ ၀ေရာစေခၚ၊ သားေတာ္ဆက္စိုး၊ အမ်ိဳးစိုင္ကာ၊ ကုသာနာမ၊ ဘာရာဏ႐ို႕၊ ရာဇၿဂိဳဟ္မည္၊

၇။ ၿမိဳ႕ျပည္တည္လွ်က္၊ ထိုသည္ကျဖန္႔၊ နယ္ျခားကန္႔၍၊ ပြားဆန္႔ထီးေဆာင္း၊ မင္းအေပါင္း႐ို႕၊ ေရာင္ေမာင္းလင္းထိန္၊ နန္းေရႊအိမ္ထက္၊ စည္းစိမ္ခံၾက၊ ခတၱိယတြင္၊ ဧကစကၡဳ၊

၈။ နာမည္ျပဳလွ်က္၊ ျပည္ဟုေမာ္ကြန္း၊ တည္ထြန္းေျမာက္ၿပီး၊ ထိုမင္းႀကီး၏၊ သမီးေတာ္လွ၊ ေဒ၀ဂမၻာ၊ ရတနာသည္၊ သညာမည္ဟိ၊ အသိတၪၥန၊ နဂရကို၊ စိုးရသနင္း

(က) ရင္

ရခိုင္ရာဇ၀င္လကၤာ (အစ/အဆံုး)
(ရမၼာ၀တီ ၀ါးေက်ာင္းဆရာေကတု)


(က) ရင္

၁။ နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆတိ။ တိရံတိ႒တု
၂။ သဒၶေမၼ သဒၶေမၼာ၊ ဘုရားမုကၡပါတ္၊ ပိဋကတ္သံုးပံု၊ အလံုးစံုေသာ သူေတာ္ေကာင္း
၃။ တရားသည္ စီရံစီရကာလံ၊ ျမင့္ရွည္စြာေသာ၊ သာသနာငါးေထာင္စိေအာင္ပတ္လံုး၊
၄။ တိ႒ာတု၊ မယုတ္မပ်က္၊ ထြန္းလွ်က္ပတ္လည္၊ တည္ပါစီသတည္း။
၅။ ျမတ္မဂၤလာ၊ ျမတ္ေၾကာင္းရွာလွ်က္၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ အပါးပါး႐ို႕၊ တရားကိုယ္က်င့္၊
၆။ သမၻာရင့္၍၊ ညာဏ္ပြင့္ၾကရာ၊ ယူဇနာမူ၊ သခၤ်ာေသာင္းၿမီ၊
၇။ ကြၽန္းသၿပီထက္၊ ေတာဟီ၀န္ေတာင္၊ ဂႏိုင္ေခ်ာင္မွ၊ ရီေျမာင္ဆင္းစီး၊